လိုခ်င္တတ္မက္ ေလာဘေတြက မီးေတာက္မီးလွ်ံလို ေတာက္ေလာင္ေနခ်ိန္္ အၿဖဴအမဲ ခြဲျခားမသိ မျမင္ႏိုင္တဲ့အခိုက္အတန္႕မွာေတာ့ အမွားေပါင္းမ်ားစြာ ကို က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ႔ တို႕တေတြဟာ မိုက္မဲတဲ႔သူကို ဆရာတင္မိၾကလိမ္႕မယ္။
အမဲကိုအၿဖဴျမင္အလင္းကိုအေမွာင္ျမင္အမွားကိုအမွန္ထင္ေတာ့က်န္လူမ်ားစြာဒုကၡကိုအလွဆင္ခဲ့ၾကရၿပီး
အလင္းဆိုတာရွိေနသ၍ေတာ့အေမွာင္ဆိုတာဆက္လက္ရွိေနအံုးမွာပဲဆိုတာသိဖို႕လိုပါတယ္။
ကုသိုလ္ကံအားနည္းလို႔အကုသိုလ္ကံေတြအားၾကီးကိုယ္လုပ္တဲ႔အလုပ္မွာမေကာင္းမွဳေတြၾကီး
ကုသိုလ္ကံအားနည္းလို႔အကုသိုလ္ကံေတြအားၾကီးကိုယ္လုပ္တဲ႔အလုပ္မွာမေကာင္းမွဳေတြၾကီး
ဖိစီးျပီးေနၾကတဲ႔သူေတြ
ပ်က္စီးဖို႕အခ်ိန္တန္လာရင္ အမွားေတြကိုအမွန္ထင္
အမွန္ေတြကိုအမွားထင္လာတတ္ပါတယ္ အဲဒီလိုထင္လာရင္ မိမိမွာရွိတဲ႔အသိဥာဏ္ေတြ
ၾကီးပြားတိုးတက္မွဳေတြ အကုန္လံုးပ်က္စီးဆံုးရွဳံးျခင္းသို႕ေရာက္ရတတ္ပါတယ္။
ခုေခာတ္လူငယ္ေတြမိမိလုပ္ေနတဲ႔အလုပ္ကမွားေနတတ္ပါတယ္သို႕ေသာ္..သူတို႕က
ခုေခာတ္လူငယ္ေတြမိမိလုပ္ေနတဲ႔အလုပ္ကမွားေနတတ္ပါတယ္သို႕ေသာ္..သူတို႕က
ဘာသာေရးနဲ႔ေဝးေနေတာ႕
ခုလိုေလးေတြေတြးမိတတ္ၾကတယ္.. ကုသိုလ္လုပ္တဲ႔အခ်ိန္ေတြမွာ
ကိုယ္လုပ္တဲ႔အလုပ္ကမေအာင္ျမင္ဘူးဆိုရင္ဘာထူးလို႕လဲကုသိုလ္လုပ္ေတာ႕ေကာ
ရြက္လိုက္ရတဲ႔ပရိတ္စိပ္လိုက္ရတဲ႔ပုတီးဖတ္ဖတ္ကိုေမာလို႕ဟိုမေကာင္းမွဳလုပ္တဲ႔သူက်ေတာ႕
စာေမးပြဲေအာင္သတဲ႔အလုပ္ရသြားသတဲ႔ရာထူးတိုးသြားသတဲ႔မထူးပါဘူးကြာဆိုျပီးမေကာင္းတဲ႔စိတ္
ဖက္ကိုယိုင္သြားၾကတဲ႔သူေတြခုေခာတ္မွာမ်ားစြာေတြ႕ရတတ္ပါတယ္။
အရင္ကကိုယ္လုပ္ခဲ႔တဲ႔မေကာင္းမွဳကိုမေတြးတတ္ၾကဘူးေရွးကမေကာင္းမွဳေတြရွိေနသ၍
အရင္ကကိုယ္လုပ္ခဲ႔တဲ႔မေကာင္းမွဳကိုမေတြးတတ္ၾကဘူးေရွးကမေကာင္းမွဳေတြရွိေနသ၍
မေကာင္းမွုေတြအားၾကီးေနသ၍ေတာ႕ေကာင္းမွဳကနိုင္လိမ္႕မည္မဟုတ္ဘူးဆိုတာကိုနည္းမွန္
လမ္းမွန္အေနနဲ႔ေတြးတတ္ဖို႕လိုပါတယ္။
မေတြးတတ္ဘူး အမွားကိုအမွန္လို႔ထင္ေနရင္ေတာ႔ ပ်က္စီးဖို႔အခ်ိန္တန္ေနျပီဆိုတာသတိထားၾကပါ.. ဒီအေၾကာင္းနဲ႔ပါတ္သက္ျပီးကိသဝစၦဇာတ္ေတာ္ကိုေျပာျပခ်င္ပါတယ္။
ၿမတ္ဗုဒၶ မေပၚထြန္းမွီ အခ်ိန္ကာလ အိႏၵိယႏူိင္ငံ ေတာင္ပုိင္း အလယ္ဗဟုိအနားတြင္ အင္မတန္မွ ၾကီးမားေသာ ေရအုိင္ၾကီး တခုတည္ရွိပါသည္ ။
ထုိေရအုိင္ၾကီးမွာ ေရမ်ား လွ်ံက်၍ စီးဆင္းရာက ေဂါဓါ၀ဒီ ၿမစ္ၾကီးသည္ ၿဖစ္ထြန္းကာ စီးဆင္းလွ်က္ ရွိသည္ ။ ထုိေဂါဓါ၀ဒီ ၿမစ္ၾကီး စီးဆင္းရာ ၿမစ္ကမ္းေၿခ တစ္ေလွ်ာက္တြင္ တုိင္းၿပည္ၿမိဳ႕ရြာမ်ား တည္ေဆာက္ကာ မင္း အသီးသီးတုိ႕ စုိးစံေနၾကေလသည္ ။
ထုိ ေဂါဓါ၀ဒီ ေရအုိင္ၾကီး အနားတြင္ စ်ာန္ အဘိဥာဥ္ ႏွင္႕ ၿပည္႕စုံေသာ သရဘဂၤ ရေသ႕ၾကီး တစ္ပါး သည္ လက္ေထာက္ ရေသ႕အေနနဲ႔ သာလိတၱရ မဒိ ၤတၱရ ပဗၺတ တာလေဒဝလ ကိသဝစၦ အနဳသိႆ အနာရဒဆိုတဲ႔ ( ၇ ) ပါး ႏွင္႕ အတူ ရေသ႕ေပါင္း ေသာင္းႏွင္႕ ခ်ီ၍ သီတင္းသုံးေနထုိင္ၾကေလသည္ ။
အင္မတန္မွ မ်ားၿပားသည္႕ ရေသ႕ အေရအေတြေၾကာင္႕ ေခါင္းေဆာင္ သရဘဂၤရ ေသ႕ၾကီးက သူ႕တပည္႕ (၇ ) ေယာက္ကုိေခၚ၍ ယခုေနရာသည္ လူေပါင္းမ်ားစြာ အတူတကြ ေနထုိင္၍ မသင္႕ေတာ္ေသာေၾကာင္႕ သင္႕တင္႕မွ်တေသာ ေနရာရွာ၍ သီတင္းသုံးေနထုိင္ရန္ ညႊန္ၾကားေသာ အခါ တပည္႕ (၇)ပါးသည္ သူ႕တုိ႕ ေနာက္လုိက္ေနာက္ပါ အသီးအသီးႏွင္႕ ထုိေရအုိင္ၾကီး အနားမွ ထြက္ခြာသြားၾကေလသည္ ။
ထုိတပည္႕မ်ားထဲမွ ရေသ႕တပါး ၿဖစ္ေသာ ကိသ၀စၦ ရေသ႕ၾကီးသည္ ဒႏၱကီမင္းၾကီး အုပ္ခ်ဳပ္ရာ ကုမၺ၀တီ တုိင္းၿပည္တြင္းက မင္းဥယ်ာဥ္ထဲတြင္ သီတင္းသုံးေနသည္ ။ ကိသ၀ိစ ၦရေသ႕ၾကီးသည္ အလြန္ရွည္လ်ားေသာ ဆံပင္ကုိ ထုံး၍ ေခါင္းတြင္ ထုံးထားသည္႕ အၿပင္ ခႏၶာကုိယ္၌ အေမႊးအမ်ွင္တုိ႕ၿဖင္႕ ဖုံးလႊမ္းထားေသာေၾကာင္႕ ၿပင္ပ အၿမင္၌ မတင္႕တယ္ေသာ္လည္း သမထ အရာ၌ ၿပီးၿပည္႕စုံကာ စ်ာန္ အဘိဥာဥ္ရ သူေတာ္ေကာင္း ရေသ႕ၾကီးၿဖစ္သည္ ။
ထုိ ဒႏ ၱကီမင္းၾကီးသည္ အလြန္လွပသည္႕ အမ်ိဳးသမီး တဦးကုိ ၿပည္တန္ဆာ အၿဖစ္ သတ္မွတ္၍ ရာထူးေပးကာ ေပ်ာ္ပါးေလ႕ရွိသည္ ။ ထုိမိန္းမသည္ အလြန္လွပေသာေၾကာင္႕ ေပ်ာ္ပါးလုိသူ အင္မတန္မ်ားၿပား လွ၍ ၀င္ေငြ အလြန္ေကာင္းေလသည္ ။
ထုိအခ်ိန္တြင္ ဘုရင္ၾကီးသည္ ၀င္ေငြနည္းပါး၍ စိတ္ညစ္ေနေသာေၾကာင္႕ အရက္ေသစာတုိ႕ကုိ ေသာက္စားမူးယစ္ ေနတုန္း ၿပည္တန္ဆာမ၏ ၀င္ေငြသည္ သူ႕ထက္ ၀င္ေငြပုိမုိေကာင္းသည္ကုိ သိေသာ အခါ ထုိမိန္းမကုိ ၿပည္တန္ဆာ ရာထူးမွ ၿဖဳတ္ၿပစ္လုိက္ေလသည္ ။
ေနာက္တေန႕မနက္ခင္းတြင္ ရာထူးၿပဳတ္၍ စိတ္ပ်က္ေနေသာ ထုိမိန္းမသည္ အိပ္ယာ ထထၿခင္း မင္းဥယ်ာဥ္ထဲသုိ႕ ေရာက္လာေသာ အခါ တရားက်င္႕ၾကံေနသည္႕ ကိသ၀စၦရေသ႕ၾကီးကုိ ေတြ႕ၿမင္ေလသည္ ။
ထုိအခ်ိန္တြင္ ထိုမိန္းမစိတ္၌ စိတ္ေၿပလက္ေပ်ာက္ထြက္လာမိသည္ ဤမွ် က်က္သေရ ယုတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ ေတြ႕ရေလၿခင္း ဆုိကာ ထင္မွတ္ကာ စိတ္ပ်က္သြားေလသည္ ။
မ်က္ႏွာသစ္ သြားမတုိက္ရေသးေသာ ထုိမိန္းမသည္ ထုိေနရာ၌ ခံတြင္းကုိ သန္႕ရွင္း၍ ထြက္လာေသာ အညစ္အေၾကး ၊ တံေတြးတုိ႕ၿဖင္႕ ရေသ႕ၾကီး မ်က္ႏွာကို ေထြးရုံသာ မက တံပူမ်ားကုိ ဆံထုံးေပၚသုိ႕ ပစ္တင္သြားေလသည္ ။
ခုႏွစ္ ရက္မွ် ၾကေသာ အခါ ရွင္ဘုရင္ၾကီးသည္ ထုိမိန္းမကုိ သတိရ၍ တမ္းတမိေသာ ေၾကာင္႕ၿပည္တန္ဆာမ ရာထူး ၿပန္ခန္႕ေလသည္ ။ ထုိအခ်ိန္တြင္ တုိက္ဆုိင္စြာပင္ နန္းေတာ္ အတြင္း၌ ၀န္ၾကီး တပါးကို ရွင္ဘုရင္က အမ်က္ေတာ္ ရွ၍ ရာထူးမွ ၿဖဳတ္ၿပစ္လုိက္ၿပန္ေလသည္ ။
ထုိအခါ ထုိ၀န္ၾကီးသည္ ၿပည္တန္ဆာမကုိ ခ်ဥ္းကပ္၍ သင္ရာထူးၿပန္ရေအာင္ ဘယ္လုိ လုပ္သလည္း ဟု ေမးၿမန္းေသာ အခါထုိမိန္းမက ဒါေလးမ်ားအလြယ္ေလး အမတ္ၾကီး ။ မင္းဥယ်ာဥ္ထဲကုိ သြား ၊ အဲဒီထဲက ကိသ၀စၦဆုိတဲ႕ ရေသ႕ၾကီးရဲ႕ မ်က္ႏွာကုိ တံေတြးၿဖင္႕ နာနာေထြး သင္႕ရာထူး ၿပန္ရလိမ္႕မယ္ ဟု ေၿပာဆုိ အၾကံေပးသည္ ။
ထို ဥာဏ္နည္းပါးသည္႕ အမတ္သည္ မိန္းမယုတ္ အၾကံအတုိင္း လုပ္ေဆာင္ခဲ႕ ၿပီးေနာက္ (၇ ) ရက္မွ် ၾကာေသာအခါ ဘုရင္က စိတ္ေၿပ၍ ထုိအမတ္ကုိ ကံအားေလ်ွာ္စြာရာထူးၿပန္လည္ ေပးအပ္ၿပန္ေလသည္ ။
ထုိအခ်ိန္တြင္ တုိင္းၿပည္ နယ္စပ္၌ သူပုန္ထ၍ ရွင္ဘုရင္က စစ္ခ်ီတက္ရန္ ၿပင္ဆင္ ေနခ်ိန္တြင္ ထုိဥာဏ္နည္းပါးေသာ အမတ္သည္ ဘုရင္႕ထံ ခ်ဥ္းကပ္ကာ အရွင္မင္းၾကီး သင္စစ္ပြဲမွာ ေအာင္ႏူိင္လုိပါသလားလုိ႕ ေမးေသာ အခါ ဘုရင္က ဘယ္လုိ နည္းလမ္းမ်ား လုပ္ေဆာင္သင္႕သလည္းဟု ေမးၿမန္းေလသည္ ။
အမတ္ၾကီးက သိပ္မခက္ပါဘူး အရွင္မင္းၾကီး ဥယ်ာဥ္ထဲကုိ သြား အဲဒီထဲကရေသ႕ၾကီးကုိ တံေတြးနဲ႕ ေထြးကာယၾတာ ေခ်လုိက္ရင္အရွင္မင္းၾကီးစစ္ပြဲမွာ ေအာင္ပြဲရေတာ္မူပါလိမ္႕မယ္ဟု
မေတြးတတ္ဘူး အမွားကိုအမွန္လို႔ထင္ေနရင္ေတာ႔ ပ်က္စီးဖို႔အခ်ိန္တန္ေနျပီဆိုတာသတိထားၾကပါ.. ဒီအေၾကာင္းနဲ႔ပါတ္သက္ျပီးကိသဝစၦဇာတ္ေတာ္ကိုေျပာျပခ်င္ပါတယ္။
ၿမတ္ဗုဒၶ မေပၚထြန္းမွီ အခ်ိန္ကာလ အိႏၵိယႏူိင္ငံ ေတာင္ပုိင္း အလယ္ဗဟုိအနားတြင္ အင္မတန္မွ ၾကီးမားေသာ ေရအုိင္ၾကီး တခုတည္ရွိပါသည္ ။
ထုိေရအုိင္ၾကီးမွာ ေရမ်ား လွ်ံက်၍ စီးဆင္းရာက ေဂါဓါ၀ဒီ ၿမစ္ၾကီးသည္ ၿဖစ္ထြန္းကာ စီးဆင္းလွ်က္ ရွိသည္ ။ ထုိေဂါဓါ၀ဒီ ၿမစ္ၾကီး စီးဆင္းရာ ၿမစ္ကမ္းေၿခ တစ္ေလွ်ာက္တြင္ တုိင္းၿပည္ၿမိဳ႕ရြာမ်ား တည္ေဆာက္ကာ မင္း အသီးသီးတုိ႕ စုိးစံေနၾကေလသည္ ။
ထုိ ေဂါဓါ၀ဒီ ေရအုိင္ၾကီး အနားတြင္ စ်ာန္ အဘိဥာဥ္ ႏွင္႕ ၿပည္႕စုံေသာ သရဘဂၤ ရေသ႕ၾကီး တစ္ပါး သည္ လက္ေထာက္ ရေသ႕အေနနဲ႔ သာလိတၱရ မဒိ ၤတၱရ ပဗၺတ တာလေဒဝလ ကိသဝစၦ အနဳသိႆ အနာရဒဆိုတဲ႔ ( ၇ ) ပါး ႏွင္႕ အတူ ရေသ႕ေပါင္း ေသာင္းႏွင္႕ ခ်ီ၍ သီတင္းသုံးေနထုိင္ၾကေလသည္ ။
အင္မတန္မွ မ်ားၿပားသည္႕ ရေသ႕ အေရအေတြေၾကာင္႕ ေခါင္းေဆာင္ သရဘဂၤရ ေသ႕ၾကီးက သူ႕တပည္႕ (၇ ) ေယာက္ကုိေခၚ၍ ယခုေနရာသည္ လူေပါင္းမ်ားစြာ အတူတကြ ေနထုိင္၍ မသင္႕ေတာ္ေသာေၾကာင္႕ သင္႕တင္႕မွ်တေသာ ေနရာရွာ၍ သီတင္းသုံးေနထုိင္ရန္ ညႊန္ၾကားေသာ အခါ တပည္႕ (၇)ပါးသည္ သူ႕တုိ႕ ေနာက္လုိက္ေနာက္ပါ အသီးအသီးႏွင္႕ ထုိေရအုိင္ၾကီး အနားမွ ထြက္ခြာသြားၾကေလသည္ ။
ထုိတပည္႕မ်ားထဲမွ ရေသ႕တပါး ၿဖစ္ေသာ ကိသ၀စၦ ရေသ႕ၾကီးသည္ ဒႏၱကီမင္းၾကီး အုပ္ခ်ဳပ္ရာ ကုမၺ၀တီ တုိင္းၿပည္တြင္းက မင္းဥယ်ာဥ္ထဲတြင္ သီတင္းသုံးေနသည္ ။ ကိသ၀ိစ ၦရေသ႕ၾကီးသည္ အလြန္ရွည္လ်ားေသာ ဆံပင္ကုိ ထုံး၍ ေခါင္းတြင္ ထုံးထားသည္႕ အၿပင္ ခႏၶာကုိယ္၌ အေမႊးအမ်ွင္တုိ႕ၿဖင္႕ ဖုံးလႊမ္းထားေသာေၾကာင္႕ ၿပင္ပ အၿမင္၌ မတင္႕တယ္ေသာ္လည္း သမထ အရာ၌ ၿပီးၿပည္႕စုံကာ စ်ာန္ အဘိဥာဥ္ရ သူေတာ္ေကာင္း ရေသ႕ၾကီးၿဖစ္သည္ ။
ထုိ ဒႏ ၱကီမင္းၾကီးသည္ အလြန္လွပသည္႕ အမ်ိဳးသမီး တဦးကုိ ၿပည္တန္ဆာ အၿဖစ္ သတ္မွတ္၍ ရာထူးေပးကာ ေပ်ာ္ပါးေလ႕ရွိသည္ ။ ထုိမိန္းမသည္ အလြန္လွပေသာေၾကာင္႕ ေပ်ာ္ပါးလုိသူ အင္မတန္မ်ားၿပား လွ၍ ၀င္ေငြ အလြန္ေကာင္းေလသည္ ။
ထုိအခ်ိန္တြင္ ဘုရင္ၾကီးသည္ ၀င္ေငြနည္းပါး၍ စိတ္ညစ္ေနေသာေၾကာင္႕ အရက္ေသစာတုိ႕ကုိ ေသာက္စားမူးယစ္ ေနတုန္း ၿပည္တန္ဆာမ၏ ၀င္ေငြသည္ သူ႕ထက္ ၀င္ေငြပုိမုိေကာင္းသည္ကုိ သိေသာ အခါ ထုိမိန္းမကုိ ၿပည္တန္ဆာ ရာထူးမွ ၿဖဳတ္ၿပစ္လုိက္ေလသည္ ။
ေနာက္တေန႕မနက္ခင္းတြင္ ရာထူးၿပဳတ္၍ စိတ္ပ်က္ေနေသာ ထုိမိန္းမသည္ အိပ္ယာ ထထၿခင္း မင္းဥယ်ာဥ္ထဲသုိ႕ ေရာက္လာေသာ အခါ တရားက်င္႕ၾကံေနသည္႕ ကိသ၀စၦရေသ႕ၾကီးကုိ ေတြ႕ၿမင္ေလသည္ ။
ထုိအခ်ိန္တြင္ ထိုမိန္းမစိတ္၌ စိတ္ေၿပလက္ေပ်ာက္ထြက္လာမိသည္ ဤမွ် က်က္သေရ ယုတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ ေတြ႕ရေလၿခင္း ဆုိကာ ထင္မွတ္ကာ စိတ္ပ်က္သြားေလသည္ ။
မ်က္ႏွာသစ္ သြားမတုိက္ရေသးေသာ ထုိမိန္းမသည္ ထုိေနရာ၌ ခံတြင္းကုိ သန္႕ရွင္း၍ ထြက္လာေသာ အညစ္အေၾကး ၊ တံေတြးတုိ႕ၿဖင္႕ ရေသ႕ၾကီး မ်က္ႏွာကို ေထြးရုံသာ မက တံပူမ်ားကုိ ဆံထုံးေပၚသုိ႕ ပစ္တင္သြားေလသည္ ။
ခုႏွစ္ ရက္မွ် ၾကေသာ အခါ ရွင္ဘုရင္ၾကီးသည္ ထုိမိန္းမကုိ သတိရ၍ တမ္းတမိေသာ ေၾကာင္႕ၿပည္တန္ဆာမ ရာထူး ၿပန္ခန္႕ေလသည္ ။ ထုိအခ်ိန္တြင္ တုိက္ဆုိင္စြာပင္ နန္းေတာ္ အတြင္း၌ ၀န္ၾကီး တပါးကို ရွင္ဘုရင္က အမ်က္ေတာ္ ရွ၍ ရာထူးမွ ၿဖဳတ္ၿပစ္လုိက္ၿပန္ေလသည္ ။
ထုိအခါ ထုိ၀န္ၾကီးသည္ ၿပည္တန္ဆာမကုိ ခ်ဥ္းကပ္၍ သင္ရာထူးၿပန္ရေအာင္ ဘယ္လုိ လုပ္သလည္း ဟု ေမးၿမန္းေသာ အခါထုိမိန္းမက ဒါေလးမ်ားအလြယ္ေလး အမတ္ၾကီး ။ မင္းဥယ်ာဥ္ထဲကုိ သြား ၊ အဲဒီထဲက ကိသ၀စၦဆုိတဲ႕ ရေသ႕ၾကီးရဲ႕ မ်က္ႏွာကုိ တံေတြးၿဖင္႕ နာနာေထြး သင္႕ရာထူး ၿပန္ရလိမ္႕မယ္ ဟု ေၿပာဆုိ အၾကံေပးသည္ ။
ထို ဥာဏ္နည္းပါးသည္႕ အမတ္သည္ မိန္းမယုတ္ အၾကံအတုိင္း လုပ္ေဆာင္ခဲ႕ ၿပီးေနာက္ (၇ ) ရက္မွ် ၾကာေသာအခါ ဘုရင္က စိတ္ေၿပ၍ ထုိအမတ္ကုိ ကံအားေလ်ွာ္စြာရာထူးၿပန္လည္ ေပးအပ္ၿပန္ေလသည္ ။
ထုိအခ်ိန္တြင္ တုိင္းၿပည္ နယ္စပ္၌ သူပုန္ထ၍ ရွင္ဘုရင္က စစ္ခ်ီတက္ရန္ ၿပင္ဆင္ ေနခ်ိန္တြင္ ထုိဥာဏ္နည္းပါးေသာ အမတ္သည္ ဘုရင္႕ထံ ခ်ဥ္းကပ္ကာ အရွင္မင္းၾကီး သင္စစ္ပြဲမွာ ေအာင္ႏူိင္လုိပါသလားလုိ႕ ေမးေသာ အခါ ဘုရင္က ဘယ္လုိ နည္းလမ္းမ်ား လုပ္ေဆာင္သင္႕သလည္းဟု ေမးၿမန္းေလသည္ ။
အမတ္ၾကီးက သိပ္မခက္ပါဘူး အရွင္မင္းၾကီး ဥယ်ာဥ္ထဲကုိ သြား အဲဒီထဲကရေသ႕ၾကီးကုိ တံေတြးနဲ႕ ေထြးကာယၾတာ ေခ်လုိက္ရင္အရွင္မင္းၾကီးစစ္ပြဲမွာ ေအာင္ပြဲရေတာ္မူပါလိမ္႕မယ္ဟု
ေလွ်ာက္ေသာ အခါ ပညာမရွိသည္႕ ရွင္ဘုရင္ေတြ
စစ္ထြက္ခါနီး၌ ရေသ႕ၾကီးကုိ တံေတြးၿဖင္႕ ေထြးခဲ႕ေလသည္ ။
ရွင္ဘုရင္က သူေတာ္ေကာင္းကုိ ေစာ္ကားေသာ အခါ ေနာက္လုိက္ေနာက္ပါ မွဴးမတ္မ်ား ၊ စစ္သည္မ်ားက သူေတာ္ေကာင္းကုိ ေစာ္ကားသည္႕ ယုတ္မာရုိင္းစုိင္းသည္႕ လုပ္ရပ္ၾကီးကုိ ယၾတာေခ်သည္ဟု ဆုိကာ အတူတကြ ပူးေပါင္း လုပ္ေဆာင္ၾကေလသည္ ။
အေၾကာင္းတုိက္ဆုိင္မႈ၏ အထြဋ္အထိပ္ အၿဖစ္ ထုိရွင္ဘုရင္ၾကီးသည္ ရန္သူတပ္ၾကီးကုိ ေအာင္ၿမင္စြာ တုိက္ထုတ္ႏူိင္၍ ေအာင္ပြဲခံသည္႕ အခါ ဘာမွ မသိနားမလည္ေသာ ၿပည္သူလူထုၾကီးကပါ ရွင္ဘုရင္ၾကီးက မွားယြင္းေသာ လုပ္ရပ္မ်ားကုိ ၀ုိင္း၀န္း ေထာက္ခံ အားေပးကာ တတုိင္းၿပည္လုံး ေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကသည္ ။
သူေတာ္ေကာင္းကုိ ေစာ္ကားသည္႕ လုပ္ရပ္မ်ားကုိ ၿမင္ရသည္႕ အခါ ထုိတုိင္းၿပည္ကုိ ေစာင္႕ေရွာက္သည္႕ နတ္အပါင္း တုိ႕သည္ လြန္စြာမွ ပင္ အမ်က္ ေဒါသထြက္ၾကေလသည္ ကုိ စ်ာန္ အဘိဥာဥ္ရ ဆရာ သရဘဂၤ ရေသ႕ၾကီးက သိရွိေသာ အခါ တားဆီး ႏူိင္ရန္ ၾကိဳးပမ္း ေဆာင္ရြက္လုိေသာ္လည္း သူေတာ္ေကာင္းကုိ သူယုတ္မာလုိ႕ သတ္မွတ္၍ ေအာင္ပြဲခံကာ ေပ်ာ္ၿမဴးေနသည္႕ ရွင္ဘုရင္ ႏွင္႕ အဖြဲ႕သားမ်ား သည္ အမွန္ကုိ လက္ခံႏူိင္မည္ မဟုတ္၍ စိတ္ေလွ်ာ႕လုိက္ေလသည္ ။
ထုိ႕ေနာက္ သူ႕တပည္႕မ်ားကုိ လႊတ္၍ ကိသ၀ိစ ၦရေသ႕ၾကီးႏွင္႕ ေနာက္လုိက္ေနာက္ပါ ရေသ႕မ်ားကုိ ထုိတိုင္းၿပည္မွ ထြက္ခြာၿပီး ေရအုိင္ၾကီး အနားသုိ႕ ၿပန္လည္ သီတင္းသုံးရန္ ေလွ်ာက္ထားလုိက္ေလသည္ ။
သူေတာ္ေကာင္း ကိသ၀စၦ ရေသ႕ၾကီးႏွင္႕ တပည္႕အေပါင္း ထုိတုိင္းၿပည္မွ ထြက္ခြါသြားသည္ႏွင္႕ တၿပိဳင္နက္ထဲ သူယုတ္မာတုိ႕ စံေပ်ာ္ရာ ထုိတုိင္းၿပည္ၾကီးကုိ အမ်က္ေဒါသထြက္ေနေသာ နတ္တုိ႕သည္ စတင္ဒုကၡေပးေလသည္ ။
ပထမဦးစြာ မုိးၾကီး သည္းထန္စြာ ရြာသြန္းလုိက္ေလသည္ ထုိအခါ တတုိင္းၿပည္လုံး အမႈိက္သရုိက္မ်ား ကင္းစင္သြား၍ လူအားလုံးက နတ္မ်ားကပါ ေကာင္းခ်ီးေပးသည္ဟု ထင္မွတ္ၾကေလသည္ ။
ထုိ႕ေနာက္ သဲၿဖဴမုိး ရြာခ်၍ တတုိင္းၿပည္လုံး ခ်ိဳင္႕ခြက္မရွိ ပကတိ တေၿပးညီ ၿဖစ္သြားေသာ အခါ သူတုိ႕သည္ ယုံၾကည္မႈသည္ ပုိမုိခုိင္မာၾကေလသည္ ။ ထုိ႕ေနာက္ ပန္းမုိးမ်ားရြာခ်၍ တႏူိင္ငံလုံး ပန္းခင္းေသာလမ္းကုိ ေလွ်ာက္လွမ္းၾကရသည္႕ အခါ ၿပည္သူလူထုကား ရွင္ဘုရင္ၾကီး၏ လုပ္ရပ္သည္ မွန္ကန္ေပစြ ။ ဘုန္းတန္ခုိး ၾကီးမားလွပစြ ၊ နတ္တုိ႕ကေတာင္ ခ်ီးၾကဴးဂုဏ္ၿပဳၾကသည္ဟု ေၾကြးေၾကာျ္မည္တမ္းၾကေလသည္ ။
ထုိ႕ေနာက္ ေရႊမုိး ၊ ေငြမုိးမ်ား ၊ ထုိ႕ေနာက္ လက္၀တ္တန္ဆာမုိး မ်ား ရြာ ၊ ထုိ႕ေနာက္ ေက်ာက္သံပတၱၿမားမုိးမ်ား ရႊာခ်ကာ အိမ္ထဲရွိ လူမွန္သမွ် လမ္းေပၚကုိ ေရာက္လာေအာင္ နတ္တုိ႕သည္ ဆြဲေဆာင္ၾကေလသည္ ။
လူမုိက္တုိ႕သည္ သူတုိ႕ မုိက္မဲေတြ အက်ိဳးမေပးေသးေသာ အခါ သူတုိ႕၏ ယုတ္မာရုိင္းစုိင္းသည္႕ လုပ္ရပ္ၾကီးသည္ ပ်ားသကာလုိ ခ်ိဳၿမေနပါသည္ ဟု ထင္မွတ္ထားကာ ေပ်ာ္ရႊင္ၿမဴးထူးစြာ ေအာင္ပြဲခံၾကေလသည္ ။
တနိဳင္ငံလုံးက လူအမ်ား လမ္းမေပၚသုိ႕ ထြက္လာသည္႕ အခါ နတ္မ်ားက လက္နက္မုိးမ်ား ရြာခ်၍ ခႏၶာကုိယ္ကုိ လက္နက္တုိ႕ ထိမွန္ၿခင္းေၾကာင္႕ တတုိင္းၿပည္လုံး ေသြးမ်ား ဖုန္းလြမ္းကာ ေၿခၿပတ္ ၊ လက္ၿပတ္ ၊ ေခါင္းၿပတ္တို႕ႏွင္႕ မေသမရွင္ ၿဖစ္ကာ ဒုကၡဆုိးၾကီးကုိ ခံစားၾကရေလသည္ ။
ထုိ႕ေနာက္ ထုိမေသမရွင္ ၿဖစ္ေနေသာ လူအမ်ားေပၚသုိ႕ ေက်ာက္ခဲမုိးၾကီး ရြာခ်ကာ စိစိညက္ညက္ ေက်ေအာင္ သုတ္သင္ၾကၿပန္သည္ ။ ထုိ႕ေနာက္ မီးက်ီးခဲမုိးရြာခ်ကာ လူေသ အေလာင္းတုိ႕၏ ခႏၶာကုိယ္အား မီးေလာင္ကၽြမ္းေစၿပန္သည္ ။ထုိ႕ေနာက္ သဲမုိး ရြာသြန္း၍ တႏိုင္ငံလုံး သဲမ်ား ဖုံးလႊမ္းကာ ထုိတုိင္းၿပည္ၾကီး ပ်က္စီးသြားေလသည္ ။
ပညာဥာဏ္ နည္းပါးေသာ လူမုိက္တုိ႕သည္ နည္းလြဲနည္းမွားေတြကုိ နည္းမွန္လမ္းမွန္ဟု ထင္တတ္ၾကသည္႕ အၿပင္ ထုိမွားယြင္းမႈမ်ား အမွန္ထင္၍ အင္မတန္မွ တန္ဖုိးထားၾကကာ သူတပါးအားလည္းလုပ္ေဆာင္ရန္ တုိက္တြန္းေၿပာဆုိေလ႕ရွိပါသည္႕ အၿပင္ ထုိနည္းလမ္းမ်ားသည္ မွားယြင္းေနသည္ဟု ပဲ႕ၿပင္ဆုံးမလွ်င္ လက္မခံခ်င္ၾကဘဲ ရန္ရွာတတ္ေလ႕ရွိပါသည္ ။
ဒါေၾကာင္႔ ကိုယ္႕ကိုကို အရင္သံုးသပ္ ငါလုပ္ေနတဲ႔အလုပ္က အမွားလားအမွန္လား ေအး.. အမွားကိုအမွန္ထင္ေနရင္ေတာ႔ကိုယ္လုပ္ခဲ႔တဲ႔ေရွးကကုသိုလ္ကံအဟုန္ေလးမကုန္ေသးရင္ေတာ႔ သုခကိုခံစားရနိဳင္ပါတယ္ကုသိုလ္ကံအဟုန္ကုန္သြားရင္ေတာ႔ဆင္းရဲမွဳကိုခံစားဖို႕သာျပင္ထားၾကေပေတာ႕….
(ကိသဝစၦဇာတ္ကိုအမွီးျပဳေရးသားသည္.)...ဓမၼစမ္းေရ။
ရွင္ဘုရင္က သူေတာ္ေကာင္းကုိ ေစာ္ကားေသာ အခါ ေနာက္လုိက္ေနာက္ပါ မွဴးမတ္မ်ား ၊ စစ္သည္မ်ားက သူေတာ္ေကာင္းကုိ ေစာ္ကားသည္႕ ယုတ္မာရုိင္းစုိင္းသည္႕ လုပ္ရပ္ၾကီးကုိ ယၾတာေခ်သည္ဟု ဆုိကာ အတူတကြ ပူးေပါင္း လုပ္ေဆာင္ၾကေလသည္ ။
အေၾကာင္းတုိက္ဆုိင္မႈ၏ အထြဋ္အထိပ္ အၿဖစ္ ထုိရွင္ဘုရင္ၾကီးသည္ ရန္သူတပ္ၾကီးကုိ ေအာင္ၿမင္စြာ တုိက္ထုတ္ႏူိင္၍ ေအာင္ပြဲခံသည္႕ အခါ ဘာမွ မသိနားမလည္ေသာ ၿပည္သူလူထုၾကီးကပါ ရွင္ဘုရင္ၾကီးက မွားယြင္းေသာ လုပ္ရပ္မ်ားကုိ ၀ုိင္း၀န္း ေထာက္ခံ အားေပးကာ တတုိင္းၿပည္လုံး ေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကသည္ ။
သူေတာ္ေကာင္းကုိ ေစာ္ကားသည္႕ လုပ္ရပ္မ်ားကုိ ၿမင္ရသည္႕ အခါ ထုိတုိင္းၿပည္ကုိ ေစာင္႕ေရွာက္သည္႕ နတ္အပါင္း တုိ႕သည္ လြန္စြာမွ ပင္ အမ်က္ ေဒါသထြက္ၾကေလသည္ ကုိ စ်ာန္ အဘိဥာဥ္ရ ဆရာ သရဘဂၤ ရေသ႕ၾကီးက သိရွိေသာ အခါ တားဆီး ႏူိင္ရန္ ၾကိဳးပမ္း ေဆာင္ရြက္လုိေသာ္လည္း သူေတာ္ေကာင္းကုိ သူယုတ္မာလုိ႕ သတ္မွတ္၍ ေအာင္ပြဲခံကာ ေပ်ာ္ၿမဴးေနသည္႕ ရွင္ဘုရင္ ႏွင္႕ အဖြဲ႕သားမ်ား သည္ အမွန္ကုိ လက္ခံႏူိင္မည္ မဟုတ္၍ စိတ္ေလွ်ာ႕လုိက္ေလသည္ ။
ထုိ႕ေနာက္ သူ႕တပည္႕မ်ားကုိ လႊတ္၍ ကိသ၀ိစ ၦရေသ႕ၾကီးႏွင္႕ ေနာက္လုိက္ေနာက္ပါ ရေသ႕မ်ားကုိ ထုိတိုင္းၿပည္မွ ထြက္ခြာၿပီး ေရအုိင္ၾကီး အနားသုိ႕ ၿပန္လည္ သီတင္းသုံးရန္ ေလွ်ာက္ထားလုိက္ေလသည္ ။
သူေတာ္ေကာင္း ကိသ၀စၦ ရေသ႕ၾကီးႏွင္႕ တပည္႕အေပါင္း ထုိတုိင္းၿပည္မွ ထြက္ခြါသြားသည္ႏွင္႕ တၿပိဳင္နက္ထဲ သူယုတ္မာတုိ႕ စံေပ်ာ္ရာ ထုိတုိင္းၿပည္ၾကီးကုိ အမ်က္ေဒါသထြက္ေနေသာ နတ္တုိ႕သည္ စတင္ဒုကၡေပးေလသည္ ။
ပထမဦးစြာ မုိးၾကီး သည္းထန္စြာ ရြာသြန္းလုိက္ေလသည္ ထုိအခါ တတုိင္းၿပည္လုံး အမႈိက္သရုိက္မ်ား ကင္းစင္သြား၍ လူအားလုံးက နတ္မ်ားကပါ ေကာင္းခ်ီးေပးသည္ဟု ထင္မွတ္ၾကေလသည္ ။
ထုိ႕ေနာက္ သဲၿဖဴမုိး ရြာခ်၍ တတုိင္းၿပည္လုံး ခ်ိဳင္႕ခြက္မရွိ ပကတိ တေၿပးညီ ၿဖစ္သြားေသာ အခါ သူတုိ႕သည္ ယုံၾကည္မႈသည္ ပုိမုိခုိင္မာၾကေလသည္ ။ ထုိ႕ေနာက္ ပန္းမုိးမ်ားရြာခ်၍ တႏူိင္ငံလုံး ပန္းခင္းေသာလမ္းကုိ ေလွ်ာက္လွမ္းၾကရသည္႕ အခါ ၿပည္သူလူထုကား ရွင္ဘုရင္ၾကီး၏ လုပ္ရပ္သည္ မွန္ကန္ေပစြ ။ ဘုန္းတန္ခုိး ၾကီးမားလွပစြ ၊ နတ္တုိ႕ကေတာင္ ခ်ီးၾကဴးဂုဏ္ၿပဳၾကသည္ဟု ေၾကြးေၾကာျ္မည္တမ္းၾကေလသည္ ။
ထုိ႕ေနာက္ ေရႊမုိး ၊ ေငြမုိးမ်ား ၊ ထုိ႕ေနာက္ လက္၀တ္တန္ဆာမုိး မ်ား ရြာ ၊ ထုိ႕ေနာက္ ေက်ာက္သံပတၱၿမားမုိးမ်ား ရႊာခ်ကာ အိမ္ထဲရွိ လူမွန္သမွ် လမ္းေပၚကုိ ေရာက္လာေအာင္ နတ္တုိ႕သည္ ဆြဲေဆာင္ၾကေလသည္ ။
လူမုိက္တုိ႕သည္ သူတုိ႕ မုိက္မဲေတြ အက်ိဳးမေပးေသးေသာ အခါ သူတုိ႕၏ ယုတ္မာရုိင္းစုိင္းသည္႕ လုပ္ရပ္ၾကီးသည္ ပ်ားသကာလုိ ခ်ိဳၿမေနပါသည္ ဟု ထင္မွတ္ထားကာ ေပ်ာ္ရႊင္ၿမဴးထူးစြာ ေအာင္ပြဲခံၾကေလသည္ ။
တနိဳင္ငံလုံးက လူအမ်ား လမ္းမေပၚသုိ႕ ထြက္လာသည္႕ အခါ နတ္မ်ားက လက္နက္မုိးမ်ား ရြာခ်၍ ခႏၶာကုိယ္ကုိ လက္နက္တုိ႕ ထိမွန္ၿခင္းေၾကာင္႕ တတုိင္းၿပည္လုံး ေသြးမ်ား ဖုန္းလြမ္းကာ ေၿခၿပတ္ ၊ လက္ၿပတ္ ၊ ေခါင္းၿပတ္တို႕ႏွင္႕ မေသမရွင္ ၿဖစ္ကာ ဒုကၡဆုိးၾကီးကုိ ခံစားၾကရေလသည္ ။
ထုိ႕ေနာက္ ထုိမေသမရွင္ ၿဖစ္ေနေသာ လူအမ်ားေပၚသုိ႕ ေက်ာက္ခဲမုိးၾကီး ရြာခ်ကာ စိစိညက္ညက္ ေက်ေအာင္ သုတ္သင္ၾကၿပန္သည္ ။ ထုိ႕ေနာက္ မီးက်ီးခဲမုိးရြာခ်ကာ လူေသ အေလာင္းတုိ႕၏ ခႏၶာကုိယ္အား မီးေလာင္ကၽြမ္းေစၿပန္သည္ ။ထုိ႕ေနာက္ သဲမုိး ရြာသြန္း၍ တႏိုင္ငံလုံး သဲမ်ား ဖုံးလႊမ္းကာ ထုိတုိင္းၿပည္ၾကီး ပ်က္စီးသြားေလသည္ ။
ပညာဥာဏ္ နည္းပါးေသာ လူမုိက္တုိ႕သည္ နည္းလြဲနည္းမွားေတြကုိ နည္းမွန္လမ္းမွန္ဟု ထင္တတ္ၾကသည္႕ အၿပင္ ထုိမွားယြင္းမႈမ်ား အမွန္ထင္၍ အင္မတန္မွ တန္ဖုိးထားၾကကာ သူတပါးအားလည္းလုပ္ေဆာင္ရန္ တုိက္တြန္းေၿပာဆုိေလ႕ရွိပါသည္႕ အၿပင္ ထုိနည္းလမ္းမ်ားသည္ မွားယြင္းေနသည္ဟု ပဲ႕ၿပင္ဆုံးမလွ်င္ လက္မခံခ်င္ၾကဘဲ ရန္ရွာတတ္ေလ႕ရွိပါသည္ ။
ဒါေၾကာင္႔ ကိုယ္႕ကိုကို အရင္သံုးသပ္ ငါလုပ္ေနတဲ႔အလုပ္က အမွားလားအမွန္လား ေအး.. အမွားကိုအမွန္ထင္ေနရင္ေတာ႔ကိုယ္လုပ္ခဲ႔တဲ႔ေရွးကကုသိုလ္ကံအဟုန္ေလးမကုန္ေသးရင္ေတာ႔ သုခကိုခံစားရနိဳင္ပါတယ္ကုသိုလ္ကံအဟုန္ကုန္သြားရင္ေတာ႔ဆင္းရဲမွဳကိုခံစားဖို႕သာျပင္ထားၾကေပေတာ႕….
(ကိသဝစၦဇာတ္ကိုအမွီးျပဳေရးသားသည္.)...ဓမၼစမ္းေရ။
0 comments:
Enregistrer un commentaire