ျမတ္ဘုရားကေတာ႕ “သႏၱဳ႒ီ ပရမံ စိတၱံသုခံ”ံတင္႕တိမ္ေရာင္႕ရဲမွဳဟာအျမင္႕ျမတ္ဆံုးၾကြယ္၀မွဳ စိတ္ခ်မ္းသာမွဳလို႕ေဟာထားပါတယ္၊ဒီခ်မ္းသာမွဳဟာလူ႕ဘ၀ရလာတဲ႔အခိုက္မွာအရာရာျပီးျပည္႕စံုတဲ႔
ခ်မ္္းသာသုခပါပဲ ဒီလိုခ်မ္းသာၾကြယ္၀မွဳေတြခ်ိဳ႕တဲ႔ေနရင္ေတာ႕ တျခားဘာေတြပဲရွိရွိ ဘယ္ေလာက္ပဲရွိရွိ အျမဲလိုလိုဆင္းရဲပူပန္ေန၇အံုးမွာပါပဲ။
တကယ္ေတာ႕လူ႕ေလာကမွာ ခ်မ္းသာတယ ္ဆင္းရဲတယ္ဆိုတာ အလိုျပည္႕မွဳ မျပည္႕မွဳေၾကာင္႕ပါပဲ အလိုဆိုတာကလည္း လိုခ်င္တဲ႔အလို လိုအပ္တဲ႔အလိုဆိုျပီးႏွစ္မ်ိဳးခြဲျခားထားပါတယ္။
လိုခ်င္တဲ႔အလိုကအကန္႕သတ္မဲ႔စည္းလြတ္ေဘာင္လြတ္လိုခ်င္တဲ႔သူကျပည္႕၀တယ္ဆိုတာမရွိပါဘူး
၊ေရာင္႕ရဲမွဳဆိုတာမရွိပါဘူး၊လိုအပ္တဲ႔အလိုက်ေတာ႕ေရာင္႕ရဲ႔မွဳကလိုခ်င္တဲ႔အလိုရမၼက္ကိုႏွိမ္နင္းျပီး
လိုအပ္တဲ႔အလိုကိုလိုအပ္ခ်က္အတိုင္းလိုက္လံ၇ွာေဖြကာျပည္႕ေအာင္ျဖည္႕စည္းေပးတာကိုေရာင္႕ရဲ႔မွဳရယ္လို႕ေခၚၾကတယ္။
တင္းတိမ္ေရာင္႕ရဲမွဳဟာ တခ်ိဳ႕ထင္သလို လူမိုက္ လူဖ်င္းတို႕ရဲ႔ဆင္ေျခစကားမဟုတ္ပါ၊လိုခ်င္တာနဲ႔ လိုအပ္တာကိုခြဲျခားသိနိဳင္ဖို႕ပါပဲ၊လိုခ်င္တာကိုခ်ဳပ္တီးထားနိဳင္ရမယ္၊လိုအပ္တာကိုျဖည္႕စည္းေပးနိဳင္ရမယ္၊
ဒီလိုလုပ္ေဆာင္နိဳင္မွဳဟာ သူေတာ္ေကာင္းေတြရဲ႔အက်င္႕စရိုက္လကၡဏာပါပဲ။
ျမတ္ဘုရားကေတာ႕ လူတိုင္းလိုခ်င္တဲ႔အရာေလးမ်ိဳးရွိတယ္။
(၁) တရားသျဖင္႕ခ်မ္းသာၾကြယ္၀မွဳ။
(၂)ေက်နပ္ဖြယ္အျခံအရံေပါမ်ားျခင္း။
(၃)က်မၼာျခင္း။
(၄)ေသေသာအခါေကာင္းရာလားျခင္း။တို႕ပဲျဖစ္ပါတယ္။
လူ႕ဘ၀ရလာျပီဆိုရင္တဏွာ၊မာန၊ဒိ႒ိ၊တရားေတြရွိေနသမ်ွကာလပါတ္လံုးသူေတာ္ေကာင္းတို႕ရထားတဲ႔
မွန္ကန္တဲ႔အက်ိဳးေက်းဇူးေတြကိုရလိမ္႕မယ္္မဟုတ္ပါ၊သဒၶါ၊သီလ၊သုတ၊စာဂ၊ပညာ၊ဟိရ၊ၾသတပၸ၊ဟူေသာ သူေတာ္ေကာင္းတရားေတြနဲ႔သံုးသပ္ဆင္ျခင္နိဳင္မွသာ မွန္ကန္တဲ႔အက်ိဳးေက်းဇူးကိုရရွိမွာျဖစ္ပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ…ရွိေနတာေလးနဲ႔ေပ်ာ္၇ွြင္နိဳင္တဲ႔သူတေယာက္အေၾကာင္းေျပာျပပါရေစ၊တခါတံုးက ျမိဳ႕တျမိဳ႕မွာ အလြန္ဆင္းရဲျပီး ေရထမ္းေရာင္းတဲ႔ဆင္းရဲသားေလးရွိခဲ႔ဖူးတယ၊္နာမည္ေလးကေတာ႕ေမာင္လမင္းတဲ႕
ေမာင္လမင္းေလးဟာသေ႒းၾကီးရဲ႔အိမ္နံေဘးမွာတဲထိုးျပီးေနထိုင္ရတယ္။
ေမာင္လမင္းေလးဟာမနက္မိုးလင္းျပီဆိုကတည္းက..ဘုရားရွိခိုး..ေမတၱာပို႕…အမ်ွေ၀ပါတယ္သူလုပ္ေနက်အလုပ္ျပီးျပီဆိုရင္ပခံုးေပၚေရပံုးတင္ကာထြက္လာရပါေတာ႕တယ္၊ျပီးးေတာ႕ေရေတြခပ္ျပီးမွာယူတဲ႕အိမ္ေတြဆီကိုအေရာက္ပို႕ေပးရပါတယ္။
ေမာင္လမင္းေလးဟာေရခပ္ေနရင္းလဲ သီခ်င္းကေလးတေအးေအး ေလကေလးတခၽြန္ခၽြန္နဲ႕ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရွွြင္ရွြင္အျမဲလိုလိုေနထိုင္တတ္တယ္၊
သေ႒းၾကီးဟာသူ႕ကိုအျမဲေတြ႕တယ္၊သေ႒းၾကီးကအသံၾကားတဲ႕အခါအင္မတန္စိတ္ခ်မ္းသာတယ္၊
သူ႕စိတ္ထဲမွာလည္းေတြးတယ္၊ဆင္းရဲတဲ႔သူေတြဟာလူျဖစ္ရက်ိဳးနပ္တယ္၊အပူပင္ေၾကာင္းၾကမွဳဘာမွမရွိဘူး၊ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရွြင္ရွြင္ေနတတ္ၾကတယ္။
တို႕မွာေတာ႕မရွိေတာင္းတ..ရွိေၾကာင္းၾကဆိုသလိုေအးေအးေဆးေဆးေပ်ာ္ေပ်ာ္ရွြင္ရွြင္ဆိုတာကိုမရွိဘူး
၊ေမာင္လမင္းေလးကေတာ႕မနက္ပိုင္းေရထမ္းျပီးျပီဆိုရင္ေနလည္စာအတြက္အိမ္ကိုျပန္ကာ
ထမင္းခ်က္စားျပီးအေမာေျဖတတ္တယ္၊နားေနတဲ႔အခ်ိန္မွာလည္း ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရွြင္ရွြင္ သီခ်င္းကေလးျငီးေနတတ္တယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာသေ႒းၾကီးကေတာ႕ပစၥည္းဥစၥာခ်မ္းသာသေလာက္စိုးရိမ္ပူပန္မွဳေတြနဲ႔ညစဥ္အိပ္မေပ်ာ္တာမို႕ေန႕လည္စာစားျပီးရင္
ခဏေလးအိပ္တတ္တယ္၊သေ႒းၾကီးေန႕လည္အနားယူအိပ္စက္တဲ႔အခ်ိန္ေမာင္လမင္းေလးအနားယူတဲ႔အခ်ိန္ကတိုက္ေနေတာ႕
..ေမာင္လမင္းေလးရဲ႔သီခ်င္းသံကိုေန႕စဥ္ၾကားေနရေတာ႕သေ႒းၾကီးကိုသီခ်င္းေလးနဲ႔ေခ်ာ႕သိပ္သလိုျဖစ္ေနတာမို႕ေမာင္လမင္းေလးကို
သေဘာက်ေနတယ္။
တရက္မွာ….ေမာင္လမင္းေလးကိုသေ႒းၾကီးကအိမ္ကိုေခၚျပီးေတာ႕အေမာင္..အေမာင္သီခ်င္းသံကိုနားေထာင္ရင္း
အိပ္ရတာေတာ္ေတာ္အဆင္ေျပတယ္၊အဲဒါေၾကာင္႕အေမာင္႕ကိုဆုခ်တဲ႔အေနနဲ႔အသျပာတရာယူသြားပါလို႕ေျပာျပီးေပးလိုက္တယ္၊
တေန႕ ေရထမ္းေရာင္းတာက..တမတ္….ငါးမူးပဲရတာေမာင္လမင္းေလးကခုေတာ႕ေငြတရာရတာဆိုေတာ႕၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာျဖစ္ျပီး
ယူသြားတာေပါ႕အိမ္လဲေရာက္ေရာေငြတရာကိုေျမၾကီးထဲျမွပ္ထားလိုက္တယ္။
ေမာင္လမင္းေလးဟာေငြတရာရသည္႕ေန႕ကစျပီး စိုးရိမ္မွဳေတြျဖစ္တတ္လာျပီး အရင္ကလိုေပ်ာ္ရွြင္မွဳမရွိ သီခ်င္းလဲမဆိုညဘက္ဆိုရင္လည္းေကာင္းေကာင္းအိပ္မေပ်ာ္မၾကာခဏဆိုသလိုျမွပ္ထားတဲ႔ေငြထုတ္ကိုသတိရေနတတ္တယ္။
ေမာင္လမင္းေလးဟာ..ဒီေငြထုတ္ေၾကာင္႕စိုးရိမ္ေသာကျဖစ္ေနရတာကိုမေက်မနပ္ျဖစ္လာတယ္၊ဆက္ျပီးလဲသီးမခံနိဳင္ေတာ႕ဘူး၊
ဒီေငြမရွိလည္းဘာမွမျဖစ္ဘူး၊ရွိပူေနရေသးတယ္၊မရွိေတာ႕နားေအးတယ္ဆိုျပီးေငြထုတ္ကိုေဖာ္ထုတ္ကာသေ႒းၾကီးကိုျပန္ေပးလိုက္တယ္။
သေ႒းၾကီးဆီလဲသြားေရာသေ႒းၾကီးကေမာင္လမင္းေလးကိုေမးတယ္၊သီခ်င္းသံလည္းမၾကားရေတာ႕ပါလား
ေနမေကာင္းဘူးလားလို႕ဆီးၾကိဳျပီးေမးတယ္။
ေမာင္လမင္းကသေ႒းၾကီးကိုကၽြန္ေတာ္မေပ်ာ္ရွြင္စြာနဲ႔သီခ်င္းမဆိုနိဳင္တာဟာေနမေကာင္းလို႕မဟုတ္ပါဘူး၊
သေ႒းၾကီးေပးတဲ႔ေငြထုတ္ေၾကာင္႕ပါ၊ဒီေငြထုတ္ကိုအခ်ိန္နွင္႕အမွ်ပူပန္ေနရလို႕သီခ်င္းဆိုခ်င္တဲ႔စိတ္မရွိပါ၊
စိတ္ေပ်ာ္ရွြင္မွဳလည္းမရွိပါလို႕ေျပာျပီးေငြထုတ္ကိုျပန္ေပးလိုက္ပါတယ္။ေငြထုတ္ေပးခဲ႔ေပးျပီးခဲ႔တဲ႔ေန႕ကစျပီး သီခ်င္းသံၾကားရပါေစမယ္၊လို႕ေျပာျပီးျပန္သြားပါတယ္။
သေ႒းၾကီးကေငြထုတ္ကိုေသခ်ာၾကည္႕ျပီးဒီေန႕ကစျပိးပိုက္ဆံရွိလူခ်မ္းသာပဲျဖစ္ရေစမယ္၊
ပိုက္ဆံရွိလူဆင္းရဲမျဖစ္ေစရဘူး၊ေငြပိုင္၇ွင္ပဲျဖစ္ရေစမယ္၊ေငြပိုင္ကၽြန္မျဖစ္ေစရဘူးဟုၾကံဳး၀ါးလိုက္တယ္။
ဒီပံုျပင္ေလးဟာ ရရွိတာေလးနဲ႔ေရာင္႕ရဲနိဳင္မွဳကိုေဖာ္ျပေနတာပါ၊ဒီပံုျပင္ေလးဟာခုေခာတ္နဲ႔မေလ်ာ္ညီနိုင္ေပမဲ႔ “ရွိတာေလးနဲ႕လွေအာင္၀တ္..ရတာေလးနဲ႔၀ေအာင္စား….ပိုလွ်ံတာကိုအလွဴေပးဆိုတဲ”႕ေရွးျမန္မာတိုရဲ႕
စိတ္ေနစိတ္ထားေလးကိုေတာ႕လြမ္းေနေအာင္ျပဳလုပ္ေနသလိုပါပဲ။
လူတိုင္းေတာ႕မတူပါဘူးတခ်ိဳ႕ကစိတ္ခ်မ္းသာတယ္၊ပစၥည္းဥစၥာမျပည္႕စံုဘူး၊တခ်ိဳ႕ကပစၥည္းဥစၥာျပည္႕စံုတယ္၊.
စိတ္မခ်မ္းသာဘူး၊လူ႕ဘ၀မွာျပည္႕စံုတယ္ဆိုတာေတာ႕ရွားပါတယ္၊
ဒီလိုျဖစ္၇တာဟာဘ၀ေပးအေျခအေနလို႕မသတ္မွတ္လိုက္ပါနဲ႔မသက္ဆိုင္ပါဘ၀ေပၚမွာထားတဲ႔သေဘာထားနဲ႔သက္ဆိုင္ပါတယ္။
တကယ္ေတာ႕ဘ၀မွာေအာင္ျမင္မွဳဆိုတာကိုယ္လိုခ်င္တာရတာျဖစ္ျပီးေပ်ာ္ရွြင္ခ်မ္းသာမွဳဆိုတာကေတာ႕ကိုရတာေလးနဲ႔ ရရွိတာေလးနဲ႔ေပ်ာ္ရွြင္နိဳင္ေအာင္ေနတတ္ဖို႕ပါပဲ။ဓမၼစမ္းေရေသာက္သံုးနိဳင္ပါေစ။။။။
