ခုေနခ်ိန္မွာ၊ အမိျမန္မာျပည္မွာ၊
ပန္းပိေတာက္ေတြရဲ႔ရနံ႔၊
ေမြွးၾကိဳင္သင္းပ်ံ႔ေနေသာ္လဲ၊
ေမြွးၾကိဳင္သင္းပ်ံ႔ေနေသာ္လဲ၊
ဘ၀ဇာတ္ခံုေပၚက၊
ပညာပန္းရနံ႔ေတြနဲ႔၊
မလဲနိဳင္ခဲ႔ပါ၊
ရာမညေျမက၊
တြယ္လ်ကာစီးဆင္းေနတဲ႔၊
ျမစ္သံလြင္ကမ္းနဲ႔၊
ေလေျပျမဴးတတ္တဲ႔၊
ေႏြရဲ႔အလွနဲ႕လဲ မလဲနိဳင္ပါ၊
ခုေနခ်ိန္မွာ၊
တြန္သံသာတဲ႔၊
ငွက္ငယ္ဥၾသသံေတြကလဲ၊
အိမ္ရဲ႔အနီးမွာ၊
တ၀ဲ၀ဲလည္ေနလို႕ေပါ႕၊
ေႏြရဲ႔အပူရွိန္ကို၊
အံတုကာတြန္သံက်ဴးေနတဲ႔၊
ငွက္ငယ္ဥၾသသံနဲ႔၊
ငယ္ငယ္ကအေမ၊
သီဆိုေဖ်ာ္ေျဖခဲ႔တဲ႔၊
မိတၳီလာကံေတာ္ေအာက္က၊
ဖားေကာက္ခဲ႕အသံနဲ႔လဲ၊
မလဲနိဳင္ပါ၊
အိပ္ယာ၀င္ေတာ႕၊
ေသခ်ာစဥ္းစားမိလိုက္တယ္၊
ေၾသာ္…..ငါဟာ....
အမိေျမႏွင္႕အေမ႕ကိုလြမ္းေနတာပါလား။။။။။။
0 comments:
Enregistrer un commentaire