ဗုဒၶ နိုင္ငံေတာ္

                                     

 

ကမၻာေလာကတစ္ခုလံုး ျငိမ္းခ်မ္းေရးလိုလားေတာင့္တေနၾကသည့္ ယခုလိုအခါသမယ၌ တစ္စံုတစ္ခုကို ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တေနၾကေသာ လူအားလံုးတို ့၏နားထဲတြင္ အတိတ္၏အသံသည္ ပဲ့တင္ထပ္ေနပါေစ။
ေရွးအတိတ္ကာလက လကၤာဒီပေတာင္ဘက္စြန္းရွိ ေဒ၀ျမိဳ ့ေတာ္မွ ဥေရာပတိက္ရွိ အိုင္အိုနီယန္ ပင္လယ္ကမ္းေျခအထိ ထိုအခ်ိန္က လူသိမ်ားေသာ ကမၻာသည္ ေနရာထူးေနရာျမတ္တစ္ခုျဖစ္ခဲ့သည္။ 

ထိုေနရာ၌ ျငိမ္းခ်မ္းျခင္းႏွင့္ ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ျခင္း ၾကီးစိုးလႊမ္းမိုးေနသည္။ အေသာကမင္းတရားၾကီး ေရးထိုးစိုက္ထူထားခဲ့ေသာ ကာလစီ၊ ဂိရနာ၊ ရွဟဘဇဂါဟီ ေက်ာက္စာမ်ားအဆိုအရ ခရစ္ေတာ္မဖြားျမင္မီ ရာစုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ မတိုင္မီကပင္ ဇမၺဴဒိပ္ကၽြန္းမွ ကရုဏာတမန္ေတာ္သည္ ဆီရိယား၊ အီဂ်စ္၊ ဆိုင္းရင္၊ ေမစီဒိုနီယာ၊ အယ္လ္ေဘးနီးယားနိဳင္ငံတို ့၌ တရားဓမၼျဖန္ ့ျဖဴးေဟာၾကားၾကသည္။ 

လူႏွင့္တိရစၦာန္တို ့အတြက္ ေဆးရံုေဆးခန္းမ်ား ဖြင့္လွစ္တည္ေထာင္ခဲ့ၾကသည္။ အိပ္-ဘီ-ဘက္ဗဲလ္ (H.B Havell) က သူ၏နာမည္ေက်ာ္စာအုပ္ “အိႏၵိယ၌ အာရယန္တို ့၏ အုပ္ခ်ဳပ္မႈသမိုင္း” (History of Aryan Rule in India ) ၌ ဤသို ့ဆိုထားသည္။

“အေသာကမင္းတရားၾကီး၏ အုပ္ခ်ဳပ္မႈကာလသည္ အိႏၵိယယဥ္ေက်းမႈ၏ အၾကီးမားဆံုးသမိုင္းေခတ္ တစ္ေခတ္မွ်သာမကဘဲ လူ ့ယဥ္ေက်းမႈသမိုင္း၏ မွတ္တိုင္ၾကီးတစ္တိုင္လည္း ျဖစ္၏။ 

မိမိသာသနာျပဳလုပ္ငန္း၏ အက်ိဴးသက္ေရာက္မႈသည္ မိမိအုပ္ခ်ဳပ္ေသာ နိဳင္ငံ၏ နယ္စပ္ကို ျဖတ္ေက်ာ္သြားသည္ဟူေသာ အေသာကမင္းတရားၾကီး၏ ေၾကျငာခ်က္ႏွင့္ပတ္သက္၍ အျငင္းပြားစရာ အေၾကာင္းမရွိေပ။

 မၾကာမီက တူးေဖာ္ေတြ ့ရွိရေသာ ေရွးေဟာင္း ကမၺည္း ေက်ာက္စာမ်ားသည္ အီဂ်စ္ျပည္၌ အေသာကမင္းတရားၾကီး သာသနာျပဳခဲ့ပံု အေထာက္အထားမ်ားကို ေဖာ္ျပေနသည္။

“ဘာသာတရားတစ္ခုခုသည္ လူ၏ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ တိုးတက္မႈအစီအစဥ္၌ ဆက္စပ္မႈမရွိသည့္ အရာတစ္ခုအျဖစ္ ရွင္းလင္းေျပာျပ၍လည္း မရေပ။ နားလည္၍လည္းမရေပ။ 

ထို ့ေၾကာင့္ အေသာကမင္းတရားၾကီး အုတ္ျမစ္ခ်ခဲ့ေသာ ဗုဒၶဘာသာ သာသနာျပဳလုပ္ငန္းမ်ားသည္ ေနာက္ပိုင္း၌ ခရစ္ယာန္ႏွင့္ အစၥလာမ္ ဘာသာတရားႏွစ္ခု ေပၚေပါက္ထြန္းကားလာခဲ့ေသာ နယ္ေျမကိုပင္ ဖန္တီးေပးခဲ့သည္ဟု ေကာက္ခ်က္ခ်လ်င္ မွန္ကန္သည္ထက္ပင္ ေက်ာ္လြန္သြားေပလိမ့္မည္။”

အာေရဗ် သမိုင္းဆရာ ေအာလ္ေဘရုနီ (Alberuni) ၏ အဆိုအရ ပါရွား၊ ခုရာဆန္၊ အီရတ္ႏွင့္ ဆီရိယားနယ္စပ္ တိုင္းနိဳင္ငံအားလံုးသည္ ေခတ္တစ္ေခတ္က ဓမၼနိဳင္ငံေတာ္အတြင္း ပါ၀င္ခဲ့ေသာ နိဳင္ငံမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ပါထိယားနိဳင္ငံ၌ ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္ ပါရွိေသာ ေရႊဒဂၤါးျပားမ်ားကို ေတြ ့ရွိရသည္။ 

ယင္းေရႊဒဂၤါးျပားမ်ား၌ ဗုဒၶ၏ ဘြဲ ့နာမေတာ္ကို ဂရိအကၡရာျဖင့္ ေရးထိုးထားသည္။

အမွန္စင္စစ္ေရွးေဟာင္း ကမၺည္း ေက်ာက္စာပညာရွင္မ်ားသည္ ထိုေခတ္က ဇမၺဴဒိပ္ကၽြန္းမွ အာဖဂါနိစၥတန္၊ ပါရွား၊ ပါထိယား၊ အီရတ္၊ ဆီရိယား၊ ေဂ်ရုစလင္၊ အီဂ်စ္၊ ဆိုင္ရင္၊ ေမစီဒိုနိယာအထိ လည္းေကာင္း၊ ေနာက္ဆံုး အက္ပိရပ္အထိလည္းေကာင္း ဗုဒၶဘာသာ သာသနာျပဳမ်ား တစ္လွမ္းျပီးတစ္လွမ္း လွမ္းၾကႊေတာ္မူခဲ့ၾကေသာ လမ္းခရီးမ်ားကို ေျခရာေကာက္၍ ရနိဳင္သည္။

ျမတ္စြာဘုရား၏ သာသနာ့ေဘာင္ အတြင္း၀င္ေရာက္ ရွင္ရဟန္းျပဳၾကေသာ ဂရိလူမ်ိဳး အမ်ားအျပားရွိၾကသည္။ အေသာကမင္းတရားၾကီး အထူးၾကည္ညိဳေလးစားေသာ ရဟႏၱာတစ္ပါးမွာ ဂရိလူမ်ိဳးႏြယ္ ဓမၼရကၡိတမေထရ္ျဖစ္သည္။ အပရႏၱတိုင္းသူတိုင္းသားမ်ားအား ဗုဒၶတရားေဟာၾကားရန္ တာ၀န္လႊဲအပ္ျခင္းခံရေသာ ပုဂၢိဳလ္မွာ ဓမၼရကၡိတမေထရ္ ျဖစ္သည္။

ဓမၼရကၡိတမေထရ္သည္ သတၱ၀ါအားလံုးအေပၚ ကရုဏာေရွ ့ထားေသာ မေထရ္တစ္ပါးျဖစ္သည္။ သမႏၱပါသာဒိကာပါရာဇိကဏ္္အ႒ကထာ၌ ဓမၼရကၡိတမေထရ္သည္ လူသူမနီးေတာၾကီးမ်က္မည္းထဲ၌ သီတင္းသံုးေသာ အရညကင္ ဓူတင္ေဆာင္ ရဟန္းေတာ္ျဖစ္သည္ဟု ဆိုထားသည္။

 ေတာတိရစၦာန္မ်ားက ဓမၼရကၡိတမေထရ္ကို ၀တ္ၾကီး၀တ္ငယ္ျပဳၾကသည္။ အေသာကမင္းတရားၾကီး၏ ညီေတာ္ တိႆသည္ သစ္ပင္ၾကီး တစ္ပင္ရင္း၌ ဘာ၀နာတရား ပြားမ်ားအားထုတ္ ေနေသာ ဓမၼရကၡိတ မေထရ္ကို ဖူးေတြ ့ရသည္။

ဓမၼရကၡိတမေထရ္သည္ ျငိမ္းခ်မ္းမႈ၏ တကယ့္ရုပ္လံုးရုပ္သြင္ျဖစ္သည္။ ညီေတာ္တိႆသည္ ယင္းျငိမ္းခ်မ္းမႈမ်ိဳးကို လိုလားေတာင့္တသူ ျဖစ္လာသည္။ ဆင္ၾကီးတစ္ေကာင္ သစ္ခက္တစ္ခက္ျဖင့္ ဓမၼရကၡိတမေထရ္အား ယပ္ခတ္ေပးေနသည္ကိုလည္း ညီေတာ္တိႆျမင္ရသည္။

ထို ့ေနာက္ မၾကာခင္ အေတာအတြင္းမွာပင္ ဘုရင့္ညီေတာ္ တိႆသည္ သာသနာ့ေဘာင္၀င္ေရာက္ျပီး ရဟန္းျပဳလိုက္သည္။

ထိုနည္းအတူပင္ အေသာကမင္းတရားၾကီး၏ သားမက္ေတာ္ အဂၢိျဗဟၼာလည္း ရဟန္းဘ၀ေရာက္ရွိသြားသည္။ ယင္းမင္းညီမင္းသား အႏြယ္ေတာ္မ်ား၏ ေျခရာေနာက္လိုက္၍ သားေတာ္မဟိႏၵႏွင့္ သမီးေတာ္ သဃၤမိတၱာတို ့လည္း သာသနာ့ႏြယ္ဘြား ဘိကၡဳႏွင့္ဘိကၡဳနီမ်ား ျဖစ္သြားၾကသည္။

အေရွ ့ဟူ၍လည္း မရွိေပ။ အေနာက္ဟူ၍လည္း မရွိေပ။ ခ်စ္ခင္ျခင္းသာလွ်င္ရွိသည္။ စည္းလံုးညီညြတ္ျခင္း သာလွ်င္ရွိသည္။ ကမၻာေလာကသည္ ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ျခင္း အျပည့္ရွိေနသည္။
ဗုဒၶ၏ ျမင့္ျမတ္ေသာ တရားေဒသနာေတာ္သည္ လူမ်ိဳးအားလံုး၊ နိဳင္ငံသားအားလံုး၏ ႏွလံုးသားအတြင္း၌ တစ္ဖန္ျပန္၍ ထြန္းလင္းေတာက္ပ လာပါေစ။

ဆရာအရွင္သူျမတ္၏ ကရုဏာေတာ္သည္ သတၱ၀ါအားလံုးအား ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ေအာင္ လုပ္ျပီးလွ်င္ ကမၻာေလာကအေပၚတြင္ ပ်ံ၀ဲေနပါေစ။

(မူရင္းစာေရးဆရာ သီရိလကၤာရဟန္းေတာ္ “ဘိကၡဳေမေတၱယ်”၏ မဟာေဗာဓိဂ်ာနယ္တြင္ ေဖာ္ျပဖူးေသာေဆာင္းပါးကို ဆရာပါရဂူမွ ဘာသာျပန္ဆိုထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။)

(ပါရဂူ)ဓမၼစမ္းေရေသာက္သံုးနိုင္ပါေစ.....