လိမ္ညာေျပာၾက လူ႕ဘဝ

ဗုဒၶဘာသာ ဝင္တုိင္း သိၾကပါတယ္၊ထိုသိေသာစကားကား လိမ္ညာေျပာဆိုေသာ မုသားစကားပါပဲ၊ သို႔ေသာ္ အေလးနက္ထား ေစာင့္ထိန္းသူ နည္းနည္း လာပါတယ္ အေသးအမႊားေလးပဲ ဘာမွမျဖစ္ဟုဆိုကာ လိမ္ေျပာလိုက္ၾကပါတယ္။ ဂရုမထားမိ။ သတိထား မက်င့္ၾကပါ။

မုသား ေျပာဆုိမႈ ၊ အမ်ားဆုံးက်ဴးလြန္ေလ့ရွိပါတယ္။ လြယ္လြယ္ကူကူ က်ဴးလြန္ျဖစ္တဲ့အတြက္ အမ်ားဆုံးျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ကုိယ္တုိင္လည္း ေရွာင္ႏုိင္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားဆဲပါ။

မသိသာေသာလိမ္လယ္မွဳဆိုတတ္ေသာစကားေလးမ်ားကေတာ႕ငါမအားေသးဘူး၊ အေရးႀကီးအလုပ္ရွိတယ္ ၊ငါသြားစရာရွိလို႕ ေနာက္မွ ေတြ႕ၾကတာေပါ့ ငါမင္းကိုသတိရေနတာ လူေတြ႕ေတာ႕၊

ဖုန္းလာေနရင္ အေရးၾကီးတဲ့သူမဟုတ္ရင္ ငါမရွိဘူး ေျပာလုိက္ကြာ ဒီလူေတြ ငါ့ကားနဲ႔လုိက္ပုိ႔ရင္ ဆီကုန္လိမ့္မယ္ကြာ၊ ကားပ်က္ေနတယ္သာ ေျပာလုိက္ေတာ့။

အလုပ္မဆင္းႏုိင္ဘူးဆိုရင္လည္း ေနမေကာင္းဘူးေျပာလိုက္ပါ၊ ခြင့္ေပးပါ ေျပာလုိက္ေတာ့ လူႀကီးကတကယ္ေနမေေကာင္းတယ္ထင္လို႕ေငြေတာင္ေပးလုိက္ေသးတယ္၊စကားေလးေတြကေတာ႕

ေခ်ာေနတာပါပဲ။

ဒီစကားေတြကက်င့္ၾကံအားထုတ္ရန္ ခက္ခဲေနပါသလား? သတိေလးအျမဲကပ္၍ တျဖည္းျဖည္း ၾကိဳးစားသြားရင္ က်င့္လို႔ ရသြားႏုိင္ပါတယ္။ သိၾကသူမ်ားကေတာင္ မက်င့္ပါက မသိသူမ်ား အတြက္ဆုိ ေျပာစရာဘယ္မွာရွိေတာ႕အံ႕နည္း။

အသိသည္ အသိသာ အက်င့္မဟုတ္ ဆိုသည္ထက္ သိ၍ က်င့္သည္ ဆုိတာမ်ဳိး ျဖစ္သင့္ပါျပီ။
လိမ္ေျပာတတ္သူသည္ အမွန္ေျပာသည့္ တိုင္ေအာင္ ယံုၾကည္ျခင္းမခံရတတ္ပါ" ဆိုတဲ့စကားက သက္ေသအျဖစ္ၾကားဖူးၾကပါလိမ္႕မယ္။

အမွန္တရားကုိ လိမ္ေျပာရန္ မလိုအပ္လွပါ။ အမွန္တုိ္င္းေျပာ၍ ေသဒဏ္ခ်ခံရတဲ့အမႈမွာ ေသဒဏ္ခ်ခံရျခင္းမရွိဘဲ ေရႊစလြယ္ ခ်ီးျမွင့္ခံရေၾကာင္း ဆရာေတာ္တစ္ပါး၏ ၾသဝါဒကုိ နည္းနည္းေလးေျပာျပခ်င္ပါတယ္။

ေရွးေရွးတုန္းက ဘုရင္တစ္ပါးဟာ သူစားမယ့္အစား ပြဲေတာ္အုပ္ကို လွဴျပီးမွ စားေလ့ရွိသတဲ့။ တစ္ေန႔ေသာ္ ရဟန္းတစ္ပါး နန္းေတာ္ကုိ ဆြမ္းခံၾကြလာတာကို ေတြ႔၍ ဆြမ္းလွဴပါတယ္။

ျပီးေတာ့ သူလွဴလိုက္တဲ့ ဆြမ္းအတြက္ ပီတိေဇာအဟုန္ျပင္းတာေၾကာင့္ ရဲမက္အေစာင့္ဗိုလ္ပါႏွစ္ေယာက္အား ရဟန္းေနာက္ လိုက္ၾကည့္ရန္နဲ႔ သူ၏အလွဴမွာ မည္မွ် အက်ဳိးၾကီးေၾကာင္းျပန္လည္ေလွ်ာက္တင္ရန္ မိန္႔ၾကားလိုက္ပါတယ္။

အေစာင့္ႏွစ္ေယာက္ကလည္း ရဟန္းေနာက္တစ္ေကာက္ေကာက္ လိုက္ရွာပါတယ္။ ျမိဳ႔ကုိလြန္သြားျပီး ျမိဳ႔အထြက္ ဇရပ္တစ္ခုကုိေရာက္ပါတယ္။ ရဟန္းမွာ ဇရပ္ေပၚအေရာက္၌ သကၤန္းကုိ ခြာ လူ၀တ္လဲျပီး ဇရပ္ေပၚရွိ မိသားစုႏွင့္အတူ ဆြမ္းခံရလာေသာ ဆြမ္းမ်ားကုိ စားေသာက္ၾကတယ္။

ရဟန္းအသြင္ေဆာင္ထားတဲ႔ လူဝတ္ေၾကာင္တစ္ေယာက္သာျဖစ္တယ္ ဆိုတာကုိ ေတြ႔သြားတဲ့ အေစာင့္ႏွစ္ေယာက္ နန္းေတာ္ကုိ ျပန္လာပါတယ္။

ပထမအေစာင့္က ဘုရင္ၾကီးအား "ဘုန္းဘုရား ဆြမ္းလွဴလိုက္ေသာ ရဟန္းမွာ ရဟန္းအတု ျဖစ္ပါတယ္ ဘုရား။ ျမိဳ႔အစြန္၌ မိသားစုႏွင့္ ပါလာေသာ စားေသာက္ဖြယ္ရာမ်ားကုိ စားေသာက္ေနေၾကာင္းပါ ဘုရား"လို႔ အမွန္အတုိင္း ေလွ်ာက္တင္ လိုက္ပါတယ္။

အဲလိုေလွ်ာက္တင္တဲ႔ အေစာင့္ကို ဘုရင္က သူလွဴလိုက္ေသာ ရဟန္းအား ဤသို႔ေျပာရေကာင္းလား ဆိုျပီး ေသဒဏ္ေပးလိုက္ပါတယ္။

ဒုတိယအေစာင့္ကေတာ႔ "ဘုန္းေတာ္ ၾကီးျမတ္လွပါေသာ အရွင္ျမတ္ဘုရား အရွင္မင္းျမတ္ ဆြမ္းအလွဴျပဳလိုက္ေသာ ရဟန္းသည္ ဤျမိဳ႔အလြန္၌ ဇရပ္တခုေပၚအေရာက္ ရဟန္းအသြင္ ေပ်ာက္သြားပါတယ္ဘုရား" လို႔ ေလွ်ာက္တင္ လိုက္လို႔ ေရႊစလြယ္ ခ်ီးျမွင့္ျခင္း ခံရပါတယ္။

ဒီဥပမာကုိ ၾကည္႔ျပီးေတာ႔ ကြ်ႏု္ပ္တုိ႔သည္လည္း အမွန္တရားကုိ ေရႊစလြယ္ရေအာင္ ေျပာတတ္ဖို႔ အလြန္ အေရးၾကီးပါတယ္။ လိမ္ေျပာမွရမယ့္ အေျခအေနမွာ လိမ္မေျပာဘဲ သတိကပ္ျပီးေတာ႔ ေရႊစလြယ္ ရေအာင္ ေျပာဆုိတတ္ဖို႔ လိုပါတယ္။

ဘာပဲျဖစ္ေနေန ငါးပါးအက်ဳိးမခံဘူးဟု သႏၶိ႒ာန္ခ် ၾကိဳးစားၾကမွသာ စစ္မွန္ေသာ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ႏုိင္ပါမယ္။ ကံသံုးပါးႏွင့္ ငါးပါးသီလကုိ မျဖစ္မေန ခါးဝတ္ပုဆိုးကဲ႔သို႕ေစာင့္ထိန္းၾကဖို႔ အေလးအနက္ထားဖို႕လိုပါတယ္။

တခ်ိဳ႕ကလြယ္လြယ္ေျပာၾကတယ္ မုသားမပါ လကၤာမေခ်ာတဲ႔ ...ဒီစကားဟာ မိုက္မဲတဲ႔သူေတြႏွင္႔အေပါင္းပါမ်ား ျဖစ္ရန္ ပါရမီျဖည့္ေနသူမ်ား၏ ဆင္ေျခစကား လို႔ေျပာရင္ ရနိဳင္မလား။

ဒီဆုတ္ယုတ္ေနတဲ့ ေခတ္ကေတာ့ ျပန္လွည္႔လို႔ မရႏုိ္င္ေတာ့ပါ ျမစ္ေတြ ေျပာင္းျပန္ စီးဆင္းလို႔ မရဆိုတဲ႔ဥပမာရွိေပမဲ႔ (ဂဂၤါျမစ္မပါ)ကိုယ္သိတဲ့ ဓမၼ ကုိယ္ကိုယ္တုိ္င္ က်င့္လို႔ရပါတယ္။ သူတပါးအား ေျပာျပ လမ္းညြန္ေပးေနရုံႏွင့္ မလံုေလာက္လွပါဘူး ကိုယ္တိုင္က်င္႕မွကိုယ္တုိင္ရတဲ႔။

တန္ဖိုးထားတတ္မွ တန္ဖုိးရပါလိမ္႕မယ္။ တန္ဖိုးထားရင္ ထားသေလာက္ တန္ဖိုးတက္လာပါလိမ့္မယ္။ ဆုတ္ယုတ္ေနတဲ့ ေခတ္ကုိ အဆင္း ဘီးတပ္ေပးေနသလို ျဖစ္ေနပါတယ္။ အေၾကာင္းေကာင္းမွအက်ဳိးေကာင္းမည္ မဟုတ္ပါလား။

အႏႈိင္းမဲ့ ျဖဴစင္ျမင့္ျမတ္ ေအးခ်မ္းေသာ နိဗၺာန္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳဖို႔ရာ အရာအားလံုး ေကာင္းဖို႔ အေရးၾကီးသည္ကုိ မွန္ကန္စြာ ႏွလံုးသြင္း၍ မြန္ျမတ္သန္႔စင္ေသာ အထက္တန္းက် က်လူတန္ဖိုးရွိေတြျဖစ္ဖို႕လိုေနျပီ ဘာမွမဟုတ္တဲ႔စကားေလးေၾကာင္႕သင္႕ဘဝမေႏွာက္ေႏွးပါေစနဲ႔။

ခုလိုဘာမဟုတ္တဲ႔စကားေလးကိုေျပာလိုက္လို႕ဘာမွမျဖစ္ဘူးလို႕ေတာ႔မထင္လိုက္ပါနဲ႔ ဝစီေဘဒထိတိုင္းရွတဲ႔သင္႕ရဲ႔စကားသင္႕ဆီျပန္လာရင္သင္အတြက္အခက္ၾကီးခက္ေနလိမ္႕မယ္၊ကိုယ္

ေျပာလိုက္တဲ႔မုသားစကားေၾကာင္႔ေအာက္မွာေဖာ္ျပထားသည္႕အတိုင္းအက်ိဳးရရွိနိဳင္မွာျဖစ္ပါတယ္။

မုသားလိမ္ညာေျပာဆိုသူတို႔အျပစ္ (ဆယ္႕ငါးပါး)

ရုပ္ရည္အဆင္းမလွမပျဖစ္ျခင္း

သြားမညီျခင္း

သာယာေသာအသံမရွိျခင္း

ဝလြန္းဆူလြန္းျခင္း

ပိန္လြန္းေသးလြန္းျခင္း

အလြန္အရပ္ပုျခင္း

အလြန္အရပ္ရွည္ျခင္း

အသားေရၾကမ္းတမ္းျခင္း

ပါးစပ္ပုတ္ျခင္း

ဆြ႔ံအျခင္း

တပါးသူယံုၾကည္မွဳကိုမရျခင္း

စကားမပီျခင္း

မိုက္မဲေတြေဝျခင္း

အသိဥာဏ္နည္းပါးျခင္း

ပြဲအလယ္ဝယ္ေၾကာက္တတ္ျခင္းတို႕ပဲျဖစ္ပါတယ္။

သတၱပုတၱခါဒကဝတၳဳမွာလည္းမုသားစကားေၾကာင္႔ ညစဥ္ညတိုင္း ကေလးခုႏွစ္ေယာက္ေမြးျပီးကိုယ္သားကိုျပန္စားရတဲ႔သာဓကေတြလည္းရွိပါတယ္။

ေနာက္ဆံုးစကားအေနနဲ႔…စာေရးသူဆရာေျပာျပခဲ႔တဲ႔စကားေလးနဲ႔အဆံုးသတ္ခ်င္ပါတယ္..

တခ်ိဳ႕ကသီလေစာင္႕ထိန္းၾကတယ္ ကိုယ္ေစာင္႕သီလကအျမတ္လား အယုတ္လား ေသခ်ာစဥ္းစားပါသီလေစာင္႔ထိန္းရင္းမုသားစကားေတြေျပာေနၾကတယ္။

ေအး..

ဟီနသီလဆိုရင္ေတာ႔ေအာက္သြား

မဇၩိမသီလဆိုရင္ေတာ႔ နတ္ျပည္သြား

ပဏီတသီလဆိုရင္ေတာ႔ နိဗၺာန္သြားတဲ႔။

ကိုယ္႕လမ္းကိုေရြး ကိုယ္႔လမ္းကိုေဖာက္ၾကေပါ႕တဲ႔။ ကဲ႔စာရွဳ႕သူတို႕ကိုလည္းေျပာခ်င္ပါတယ္ အယုတ္လား အလတ္လား အျမတ္လား ၾကိဳက္တာေရြးေဖာက္….

Train yourself, “I will not tell a deliberate lie even in jest”. ဟာသ သေဘာမ်ိဳးနဲ႔ေတာင္ ခၽြတ္ယြင္းေသာစကားကိုမေျပာဆိုအပ္ မိမိကိုယ္တိုင္က်င္႕ရမည္တဲ႔။

.....ဓမၼစမ္းေရ