အတုယူခ်င္မိတယ္ဓမၼဒိႏၷာ

နာမည္ေလးက ဓမၼဒိႏၷာ ျမန္မာလိုဆိုရရင္ တရားကိုေပးလွဴတတ္သူေလးေပါ႕ ရုပ္ကလည္းလွ စိတ္ကလည္းျဖဴ သေဘာကျဖဴ မေနာကျဖဴေတာ႔ ဘဝတခုကသာယာလွပလိုက္တာ စည္းစိမ္ဥစၥာဆိုတာေျပာစရာမရွိ အတတ္ပညာကလည္းတတ္လိုက္တာ အမွီေကာင္းကလည္းရ 

 ဘဝဟာသာယာခ်င္တိုင္းသာယာေနလိုက္ပါဘိဓမၼဒိႏၷာရယ္။

ေနာက္ျပီးဘုရားရွင္နဲ႔လည္းေတြ႕ေတာ႕သူ႔ဘဝဟာျပည္႔စံုလိုက္သိျဖစ္ျခင္းတို႕ပရိတ္သတ္ၾကီးလည္းသူ႕

လိုေလးျပည္႔စံုခ်င္မွာေပါ႕ေနာ္တို႕ပရိတ္သတ္ၾကီးလည္းအားမငယ္ပါနဲ႔ဘုရားသာသနာနဲ႔ေတြ႕ေနရပါျပီ သူေတာ္ေကာင္းတရားေတြ ေနရာတိုင္းမွာရွိေနတာပဲရလာတဲ႔အခြင္႔အေရးကိုလက္မလႊတ္လိုက္ပါနဲ႔။

စာေရးသူတို႕ေက်ာင္းတက္ရာ နာဂပူျမိဳ႕ေလးမွာဆို ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားစြာရွိတယ္ ဆြမ္းစားပင္႔တယ္ သီလေပးတရားေဟာပရိတ္ရြတ္ဘုန္းၾကီးေတြကသူတို႕တာဝန္ေက်ပြန္ေပမဲ႔တရားနာတဲ႔သူေတြကတခ်ိဳ႕အဂၤလိပ္စာမတတ္ေတာ႔တရားေဟာတဲ႔ဆရာေတာ္ဘုန္းဘုန္းေလးေတြကလည္းကုလားစကားမတတ္ေတာ႕တခါတေလဘာသာျပန္ဘာသာျပန္မရွိရင္နားလည္းသူရွိသလိုနားမလည္သူေတြလည္းရွိၾကတယ္။

ဘုန္းၾကီးေတြျပန္ၾကြရင္တအိမ္လံုးထြက္ျပီး တာ႔တာျပလိုက္ၾကတာလြမ္းေမာဖြယ္ပါ ဘာေၾကာင္႔ဒီစကားေျပာေနတာလဲ တို႔ပရိတ္သတ္ၾကီးမွာ ကိုးကြယ္ရမည္႔သံဃာမရွားဘူး တရားေတြကေနရာတိုင္းမွာ၇ွိတယ္ဒါကိုလက္မလြတ္ေစခ်င္လို႔ပါ။

နာဂပူျမိဳ႕ကသူေတာ္ေကာင္းေတြလိုမျဖစ္ေစခ်င္လို႕ပါ ခုဆိုသူတို႕ေတြက ဘုန္းၾကီးျမင္ရင္ အိမ္ၾကြလာရင္ ဝမ္းသာလို႕မဆံုး အိမ္အဝင္ဝမွာေျခေဆးေပး သဘက္ေတြနဲ႔ေျခေတြသုတ္ ပန္းေလးနဲ႔ၾကိဳေနလိုက္ၾကတာ ျမင္ေယာင္သာၾကည္႕ေပေတာ႔။

ကဲဓမၼဒိႏၷာအေၾကာင္းေလးဆက္ေရးၾကည္႔မယ္တခါတံုးကဘုရားရွင္လက္ထက္ ရာဇျဂိဳဟ္ျမိဳ႕၌ အလြန္ခ်မ္းသာေသာ သူေဌးၾကီး၏ သမီးဓမၼဒိႏၷာသည္ ဥစၥာပစၥည္း ျပည့္စံုရုံသာမက ရုပ္ဆင္းအဂၤါကလည္း လြန္စြာလွပတယ္တဲ႔။

ဓမၼဒိႏၷာ အရြယ္ေရာက္ေသာအခါ မ်ိဳးႏြယ္တူ သူေဌးသားမ်ားက ထိမ္းျမားရန္ ေတာင္းဆုိၾကသည္။ ရာဇျဂိဳဟ္ျပည့္ရွင္ ဘုရင္ဗိမၺိသာရကိုယ္တုိင္ ခင္မင္ရင္းႏွီးေသာ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ၀ိသာခသူေဌးႏွင့္ ထိမ္းျမားေပးေလသည္။

ခင္ပြန္းျဖစ္သူ သူေဌးၾကီးသည္ ေသာတာပန္ျဖစ္၍ ျမတ္စြာဘုရားကို လြန္စြာၾကည္ညိုသည္။ ေန႔စဥ္ေန႔တုိင္း ျမတ္စြာဘုရားေက်ာင္းေတာ္သို႔ တရားနာသြားသည္။ တရားနာသြားတုိင္း သူေဌးၾကီးက ဓမၼဒိႏၷာကို ေခၚေသာ္လည္း လုိက္ေလ့မရွိ၊ သို႔ေသာ္ သူေဌးၾကီးတရားနာမွ ျပန္လာတုိင္း ေလွကားဦးမွေန၍ ျပံဳးရႊင္စြာ လက္ကမ္းၾကိဳဆုိေလ့ရွိသည္။

တေန႔သ၌ သူေဌးၾကီးသည္ ျမတ္စြာဘုရားထံေတာ္မွ တရားနာအျပီး အနာဂါမ္အရိယာျဖစ္၍ လြန္စြာတည္ၾကည္ေသာ ဣေျႏၵျဖင့္ အိမ္သို႔ ျပန္လာသည္။ ဓမၼဒိႏၷာသည္ ခါတုိင္းကဲ့သို႔ပင္ သူေဌးၾကီးကို အိမ္တံခါး၀ေလွကားဦးမွ ၾကိဳလင့္လ်က္ရွိသည္။ သူေဌးၾကီးျပန္လာသည္ကို အေ၀းကပင္ၾကည့္ရင္း “ခါတုိင္းကဲ့သို႔မဟုတ္၊ ဣေျႏၵလြန္စြာတည္ၾကည္လွခ်ည္လား”ဟု ေတြးမိသည္။

ေလွကားဦးသို႔ ေရာက္ေသာအခါ ဓမၼဒိႏၷာက ခါတုိင္းကဲ့သို႔ လက္ကမ္းကာ ၾကိဳဆိုလုိက္သည္။ သို႔ေသာ္ သူေဌးၾကီးက ဓမၼဒိႏၷာ၏လက္ကို မကိုင္ဘဲ အိမ္ေပၚသို႔ တက္သြားသည္။ ဓမၼဒိႏၷာသည္ ထမင္းစားခ်ိန္က်လွ်င္ သိရမည္အထင္ႏွင့္ ေစာင့္စားလ်က္ရွိသည္။

ထမင္းစားခ်ိန္သို႔ေရာက္လာေသာ္လည္း သူေဌးၾကီး၏ အမူအရာကား ေျပာင္းလဲျခင္းမရွိေခ်၊ ထမင္းစားေသာအခါလည္း ျပံဳးရႊင္စြာ စကားေျပာဆုိျခင္းမရွိ၊ သူေဌးၾကီးသည္ အနားတြင္ရွိေသာ ဓမၼဒိႏၷာကို ခါတုိင္းကဲ့သို႔ စကားေျပာဆုိျခင္းမျပဳဘဲ ဣေျႏၵရစြာ စားေသာက္ေနသည္။

ဓမၼဒိႏၷာသည္ သိခ်င္စိတ္ကို မ်ိဳသိပ္၍ ညအခ်ိန္ေရာက္မွသာသိရလိမ့္မည္ဟု ေတြးကာ ေစာင့္ေနမိျပန္သည္။ ညအခ်ိန္သို႔ေရာက္ေသာအခါ သူေဌးၾကီးက သူ႔အတြက္ အိပ္ရာသီးျခားျပင္ေပးရန္ ေျပာဆိုေလသည္။

ဓမၼဒိႏၷာရင္တြင္းမွ သံသယမွာ ပိုမုိၾကီးထြားလာသည္၊ အေတြးေပါင္းမ်ားစြာကိုလည္း ေတြးေနမိသည္။ “ငါ့အေပၚေက်နပ္၍ေလာ၊ သို႔မဟုတ္ တျခားမွာ စိတ္၀င္စားသူမ်ားရွိေနျပီေလာ၊ သို႔မဟုတ္ အျခားအေၾကာင္းထူး တစ္စံုတရာရွိေနသေလာ”စသည္ျဖင့္ အေတြးႏွင့္အတူ အသံတိတ္ေမးခြန္းမ်ားကိုလည္း ေမးေနမိေလသည္။

ဓမၼဒိႏၷာသည္ သူေဌးၾကီး၏ အမူအရာထူးျခားမူကို ၾကာရွည္ေအာင္ မထားႏုိင္ေတာ့ဘဲ ေမးျမန္းလုိက္သည္။အရိယာတုိ႔၏သေဘာဆႏၵသည္ မိမိရရွိထားေသာ တရားထူးကို လြယ္လင့္တကူ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆုိေလ့မရွိ၊ ယခုမူ ဖြင့္မေျပာလွ်င္ ဓမၼဒိႏၷာလြန္စြာ စိတ္ဆင္းေနရွာလိမ့္မည္ဟု စဥ္းစား၍ -

“ဒီကေန႔ ေမာင္ေတာ္ ဗုဒၶျမတ္စြာထံမွာ တရားနာျပီးတဲ့အခါ အနာဂါမိဖုိလ္သို႔ ဆုိက္ေရာက္ခဲ့တယ္ ႏွမေတာ္၊ အနာဂါမ္တုိ႔မည္သည္ ကာမဂုဏ္ကို ခံစားေလ့မရွိေတာ့ဘူး”ဟု သူေဌးၾကီးက ျပန္လည္ေျဖၾကားေလသည္။ ျပီးလွ်င္ ဓမၼဒိႏၷာအား သူ၏ဆႏၵမ်ားကို ဖြင့္ေျပာလုိက္သည္။

“ဓမၼဒိႏၷာ----ေမာင္ေတာ္ဘက္က ပါတဲ့ ဥစၥာေရႊေငြ ကုေဋေလးဆယ္နဲ႕ ဓမၼဒိႏၷာဘက္ကပါတဲ့ ဥစၥာေရႊေငြ ကုေဋေလးဆယ္ကို တစ္ဦးတည္းၾကိဳက္သလုိ စီမံပါ၊ အိမ္ေထာင္သစ္ျပဳလုိလွ်င္လည္း ေမာင္ေတာ္ခြင့္ျပဳပါတယ္၊ ဒါမွမဟုတ္ ဒီအိမ္မွာဘဲ ေနျမဲ ေနလုိရင္လဲ ေမာင္ေတာ္က ႏွမရင္း သမီးရင္းလုိ သေဘာထားေစာင့္ေရွာက္ပါ့မယ္”

ဓမၼဒိႏၷာကား ခ်က္ခ်င္ပင္ -

“သူေတာင္ ဒီဥစၥာပစၥည္းေတြကို စြန္႔လႊတ္ႏုိင္ေသးတာ၊ ငါက ဘာေၾကာင့္ အစြန္႔လႊတ္ႏုိင္ရမွာလဲ”ဟု နက္နက္နဲနဲ စဥ္းစားျပီး -“ေမာင္ေတာ္----သူတပါး ေထြးအန္ထားတဲ့ တံေတြးကိုမမ်ိဳခ်င္သလုိ ေမာင္ေတာ္က မလိုခ်င္လုိ႔စြန္႔လႊတ္တဲ့ဥစၥာပစၥည္းေတြကို ႏွမေတာ္လည္းမလိုခ်င္ပါ၊ၾကည္႕စမ္း.သူမ်ားမလိုခ်င္လို႔တံေတြး

သဖြယ္စြန္႕လိုက္ေရႊေငြေေတြကိုမႏွစ္သက္ဘူးတဲ႔ ေခာတ္လူေတြနဲ႔ေတာ႕ကြာသြားျပီ။

တပါးသူစြန္႕လိုက္တဲ႔ပစၥည္းကိုတပ္ႏွစ္သက္လိုက္ၾကတာ လိုခ်င္လိုက္ၾကတာ ဘာသာေရးကိုေစာ္ကား သာသနာကိုေစာ္ကားေနလိုက္ၾကတာ အာဏာအတြက္ ရာထူးအတြက္ စည္းစိမ္အတြက္ ဓမၼဒိႏၷာကို အတုယူသင္႔ျပီ။

ေနာက္သူကေမးလိုက္ေသးတယ္ ဗုဒၶျမတ္စြာ သာသနာမွာ ေမာင္ေတာ္ရတဲ့ တရားထူးမ်ိဳးကို အမ်ိဳးသမီးေတြေကာ ရခြင့္မရွိႏုိင္ဘူးလား”

“ဓမၼဒိႏၷာ----ဆႏၵရွိလုိ႔ အားထုတ္လွ်င္ မည္သူမဆုိ ရႏုိင္ပါတယ္”

“ဒီလုိဆုိရင္ ႏွမေတာ္ကို ဘိကၡဳနီ ျပဳခြင့္ေပးေစခ်င္ပါတယ္ ေမာင္ေတာ္”

“ေကာင္းပါျပီ ဓမၼဒိႏၷာ၊ ေမာင္ေတာ္ ခြင့္ျပဳပါတယ္”

၀ိသာခသူေဌးၾကီးသည္ ဓမၼဒိႏၷာအတြက္ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာျဖစ္ကာ ခင္မင္ရင္းႏွီးေသာ အေဆြခင္ပြန္းျဖစ္သူ ရာဇျဂိဳဟ္ျပည့္ရွင္ ဘုရင္ဗိမၺိသာရမင္းအား သံေတာ္ဦးတင္ေလသည္။ မင္းၾကီးကလည္း ၀မ္းသာအားရပင္ နန္းေတာ္မွ ေရႊထမ္းစင္ကို ထုတ္ေပးေလသည္။

ဓမၼဒိႏၷာအိမ္မွ ဘိကၡဳနီေက်ာင္းသို႔ သြားရာလမ္းတေလွ်ာက္ ရာဇမတ္မ်ား ကာေစျပီး ေရႊထမ္းစင္ျဖင့္ ဘိကၡဳနီေက်ာင္းေတာ္သို႔ ခမ္းနားၾကီးက်ယ္စြာ လုိက္ပါ ပို႔ေဆာင္ၾကသည္၊ ေက်ာင္းသို႔ေရာက္ေသာအခါ ဓမၼဒိႏၷာအား ဘိကၡဳနီျပဳလုပ္ေပးၾကေလသည္။

ဘိကၡဳနီျဖစ္ျပီးေနာက္မွစ၍ ပူေဇာ္သကၠာရျပဳသူမ်ားျဖင့္ စည္ကားလွသည္။ အေျခြအရံကလည္း မ်ားေသာေၾကာင့္ ဓမၼဒိႏၷာေထရီမထံသို႔ ပရိသတ္ အ၀င္အထြက္ မ်ားေနသျဖင့္ တရားအားထုတ္ရန္ ဆိတ္ျငိမ္မူကို မရႏုိင္ျဖစ္ေနသည္။

ဆိတ္ျငိမ္စြာ တရားအားထုတ္ရန္ ဥပဇၥ်ာယ္ဘိကၡဳနီၾကီးထံ ခြင့္ပန္၍ ေတာအရပ္သို႔ သြားေရာက္ခဲ့သည္၊ ထုိေတာအရပ္တြင္ တရားအားထုတ္ေလရာ ဆိတ္ျငိမ္မူရသျဖင့္ မၾကာမီပင္ ပဋိသမၻိဒါေလးပါးႏွင့္ တကြ အရဟတၱဖုိလ္သို႔ ဆုိက္ေရာက္ေလသည္။

ဓမၼဒိႏၷာေထရီသည္ မိမိႏွင့္ရင္းႏွီးကြ်မ္း၀င္သူ ေက်းဇူးရွိသူမ်ားလည္း တရားထူးရေစရန္ ရာဇျဂိဳဟ္သို႔ ျပန္ၾကြလာခဲ့သည္။ ဓမၼဒိႏၷာေထရီ ရာဇျဂိဳဟ္ျပည္သို႔ ေရာက္ျပီဟု ၾကားေသာအခါ သူေဌးၾကီးစိတ္ထဲ ထင့္သြားသည္၊

“ဘိကၡဳနီျပဳျပီး မၾကာမီပင္ ေတာအရပ္သို႔ သြားခဲ့သည္၊ ေတာရပ္တြင္လည္း ၾကာရွည္စြာမေနဘဲ ျပန္လာသည္မွာ ဘိကၡဳနီဘ၀ႏွင့္ မေပ်ာ္ပိုက္၍ေလာ၊ သို႔မဟုတ္ အျခား အေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ေလာ”ဟု ၾကံစည္လ်က္ ေက်ာင္းေတာ္သို႔ လုိက္သြား၏။

သို႔ရာတြင္ စိတ္ထဲရွိသည့္အတုိင္း ေမး၍ကား မသင့္ေလ်ာ္ဟု ယူဆသျဖင့္ တရားဓမၼႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းေသာ ေမးခြန္းမ်ားကိုသာ ေမးေလွ်ာက္ေလ၏။

ေသာတာပန္ အဆင့္ရွိသူမ်ားသာ ေျဖၾကားႏုိင္ေသာ ေမးခြန္း၊ သကဒါဂါမ္အဆင့္ရွိသူမ်ားသာ ေျဖၾကားႏုိင္ေသာ ေမးခြန္း၊ အနာဂါမ္အဆင့္ရွိသူမ်ားသာ ေျဖၾကားႏုိင္ေသာ ေမးခြန္း၊ ေမးခြန္းမ်ားခ်ည္းျဖစ္၍ ေမးတုိင္းေမးတုိင္း ဓမၼဒိႏၷာေထရီကလည္း ရွင္းလင္း ျပတ္သားစြာ ေျဖၾကားေလသည္။

သူေဌးၾကီးသည္ အရွင္မ၏အေျဖကို ေက်နပ္အားရကာ တဆင့္တက္၍ မိမိကိုယ္တုိင္မသိေသးေသာ္လည္း ျမတ္စြာဘုရားထံမွ တရားနာရင္း သိထားေသာ ရဟႏၱာပုဂၢိဳလ္မ်ားသာ ေျဖႏုိင္သည့္ ေမးခြန္းမ်ားကို ေအာက္ပါအတုိင္း ဆက္၍ ေမးေလွ်ာက္ျပန္၏ -

“အရွင္မ ---- အ၀ိဇၨာ၏ ဆန္႔က်င္ဘက္သည္ အဘယ္နည္း”

“ဒကာ ၀ိသာခ ---- အ၀ိဇၨာ၏ ဆန္႔က်င္ဘက္ကား ၀ိဇၨာျဖစ္၏”

“အရွင္မ ---- ၀ိဇၨာသည္ မည္သို႔ေသာ တရားႏွင့္ သေဘာသဘာ၀ခ်င္း တူပါသနည္း”

“ဒကာ၀ိသာခ ---- ၀ိဇၨာသည္ ၀ိမုတၱိ(အရဟတၱဖုိလ္)ႏွင့္ သေဘာသဘာ၀ခ်င္းတူပါသည္”

“အရွင္မ ---- ၀ိမုတၱိသည္ မည္သို႔ေသာ တရားႏွင့္ သေဘာ သဘာ၀ခ်င္းတူပါသနည္း”

“ဒကာ၀ိသာခ --- ၀ိမုတၱိသည္ နိဗၺာန္ႏွင့္ သေဘာသဘာ၀ခ်င္း တူပါသည္”

“အရွင္မ ---- နိဗၺာန္သည္ မည္သည့္တရားႏွင့္ သေဘာသဘာ၀ခ်င္း တူပါသနည္း”

“ဒကာ၀ိသာခ ---- နိဗၺာန္သည္ မည္သည့္တရားဓမၼႏွင့္မွ် မတူေပ၊ သို႔ပါလ်က္ သင္က နိဗၺာန္သည္ မည္သည့္တရားႏွင့္တူသနည္းဟု ေမးျခင္းသည္ ေမးသင့္ေသာအတုိင္းအတာကို လြန္၍ ေမးရာေရာက္သည္”

“ျမတ္ေသာအက်င့္သည္ နိဗၺာန္၌ အၾကံဳး၀င္၏၊ နိဗၺာန္လွ်င္ မွီခိုရာရွိ၏၊ နိဗၺာန္လွ်င္ အဆံုးစြန္ျဖစ္၏၊ ဒကာ၀ိသာခ - သင္ေမးလုိလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားထံ ကိုယ္တုိင္သြားေရာက္၍ ဤေမးခြန္းမ်ားကို ေမးေလွ်ာက္ႏုိင္ပါသည္”

သူေဌးၾကီးလည္း ျမတ္စြာဘုရားထံေတာ္သို႔သြားကာ ဓမၼဒိႏၷာေထရီအားေမးခဲ့ေသာ ေမးခြန္းမ်ားကိုပင္ ေမးေလွ်ာက္ေလရာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကလည္း ဓမၼဒိႏၷာေျဖဆုိသည့္အတုိငး္ပင္ ေျဖဆုိေတာ္မူျပီး “ဓမၼဒိႏၷာသည္ ငါ၏ ဉာဏ္ေတာ္ႏွင့္ ညွိႏူိင္း၍ ေျဖၾကားတတ္ေပစြ“ဟု ခ်ီးက်ဴးေတာ္မူသည္။

ဤေျဖၾကားခ်က္ႏွင့္ အျခားေသာ တရားေဟာေျပာမူမ်ားကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ဓမၼဒိႏၷာအား တရားေဟာေျပာေသာအရာ၌ အေတာ္ဆံုး ဓမၼကထိက ဧတဒဂ္ဘြဲ႕ျဖင့္ ခ်ီးေျမွာက္ေတာ္မူသည္။

ဓမၼဒိႏၷာရယ္ တကယ္ေတာ႔ခ်မ္းသာမွဳသည္ တည္ဆဲခဏသာ ခ်မ္းသာမွဳျဖစ္တယ္ ေျပာင္းလြဲသြားတဲ႔အခ်ိန္မွာဆင္းရဲတယ္ ဆင္းရဲျခင္းသည္လည္းတည္ဆဲမွာသာ ဆင္းရဲျခင္းျဖစ္တယ္ ေျပာင္းလြဲသြားရင္ခ်မ္းသာတယ္ ဒီလိုခ်မ္းသာဆင္းရဲခံစားမွဳကို သိေသာအားျဖင္႔ခ်မ္းသာတယ္ မသိရင္ဆင္းရဲမယ္ဆိုတာကိုသေဘာေပါက္ေနတဲ႔ပါရမီျပည္႔ေနလိုက္တာ။

စာေရးသူလည္းေရးရင္းသေဘာေပါက္လိုက္ပါျပီ လိုခ်င္မွဳရွိေနသမ်ွကာလပါတ္လံုး ဆင္းရဲရအံုးမယ္ဒါေၾကာင္႔ ဆင္းရဲခ်င္သလား ခ်မ္းသာခ်င္သလား ေၾသာ္..ဓမၼဒိႏၷာရယ္ အတုယူဖြယ္ေကာင္းလိုက္ပါဘိ အားက်ဖြယ္ေကာင္းလိုက္ပါဘိ……

(ဓမၼစမ္းေရ)