အခ်စ္ေၾကာင္႔ရခဲ႔တဲ႔ျငိမ္းခ်မ္းေသာတရား
==========================
ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္ ခ်စ္ျခင္းျဖစ္၏။ ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္ မုန္းျခင္းျဖစ္၏။ မုန္းျခင္းေၾကာင့္ ခ်စ္ျခင္းျဖစ္၏။မုန္းျခင္းေၾကာင့္မုန္းျခင္းျဖစ္၏။အဲဒါကေတာ့အဂုၤတၱရနိကာယ္၊

စတုကၠနိပါတ္၊ေပမသုတ္မွစကားရပ္ေလးျဖစ္ပါသည္။

လူတိုင္းကေကာအခ်စ္ေတြနဲ႔ထိုက္တန္ရဲ႔လားၾကင္နာမွဳေတြနဲ႔ထိုက္တန္ရဲ႔လားတေယာက္

ကအခ်စ္ေတြေမတၱာေတြရွိေနေပမဲ႔ကိုယ္႕ကိုခ်ဥ္းကပ္သူကအခ်စ္ေမတၱာမပါဘဲပရိယာယ္ေတြနဲ႔

ခ်ဥ္းကပ္လာရင္လိုခ်င္မွဳေတြနဲ႔ခ်ဥ္းကပ္လာရင္ ရန္လိုမွဳေတြနဲ႔ခ်ဥ္းကပ္လာရင္ သင္ခံနိဳင္ရည္ရွိပါ႕မလား။

ဒီစကားေလးနဲ႔ပါတ္သက္ျပီးကု႑လေကသီဆိုတဲ႔ေရႊမင္းသမိးေလးကိုသတိရမိတယ္သူကဥာဏ္

ထက္တယ္ပါရမီဓာတ္ခံအားေကာင္းတယ္ျပီးေတာ႕သေ႒းသမီးဘံုခုႏွစ္ဆင္႔မွာကၽြန္မတေယာက္နဲ႔ေနရတယ္။

တစ္ေန႔မွာခိုးသားသတၱဳကကိုရိုက္ပုတ္ၿပီးလူသတ္ကြင္းသို႔ေခၚေဆာင္သြားစဥ္ကု႑လေကသီေထရီ

အေလာင္းသူေဌးသမီးေလးကျမင္ၿပီးခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္သြားတယ္တဲ႔ ေၾသာ္ သူခိုးတုိ႕ျမန္းကံေကာင္းတာလားမသိ။

သာမန္ႏွစ္သက္မႈမ်ဳိးမဟုတ္။မရရင္မေနဆိုေသာႏွစ္သက္မ်ဳိးျဖစ္သည္။အစားမစားေသာက္ပဲ

ဆႏၵျပေတာ့သည္။မိဘမ်ားကခ်စ္လြန္းလို႔ခိုးသားကုိၿမဳိ႕ေတာ္ထံလာဘ္တံစိုးထိုး၍သမီးေတာ္ႏွင့္ေပးစား

လိုက္ရတယ္ဆိုပဲ။

ရခါစေတာ႕အသက္တခင္လည္းျဖစ္ဇနီးေခ်ာေလးလည္းျဖစ္ေတာ႕ေကသီေကသီနဲ႔ေပါ႕ပါးစပ္

ကေနာက္မၾကာပါဘူးခိုးသားကဇာတိျပလာေတာ့သည္။ေကသီပိုင္ဆိုင္သမွ်ကိုရယူခ်င္စိတ္ျဖစ္ေပၚလာ

ေတာ့သည္။ေကသီကိုျဖားေယာင္းၿပီးေတာင္ထိပ္ေပၚသို႔ေခၚေဆာင္သြားသည္။ေတာင္ထိပ္ေရာက္မွခိုးသား

သေဘာကိုသိရသေဘာေပါက္မိသြားတယ္။

ေကသီကအမ်ဳိးမ်ဳိးေတာင္းပန္ပါေသာ္လည္းမရ။သတ္မည္တကဲကဲသာျဖစ္ေနေတာ့သည္။ေကသီကလည္း

မည္သို႔မွ်ေတာင္းပန္မရသည့္ေနာက္ဆံုးပရိယာယ္သံုးရေတာ့သည္။

ေမာင္ေတာ္ေကာင္းပါၿပီေနာက္ဆံုးအေနႏွင့္ေကသီကိုေလးဘက္ေလးလံမွေပြ႕ဖက္လိုပါသည္ဟုေတာင္း

ဆိုလိုက္သည္။ခိုးသားႏွာဘူးကဥာဏ္မရွိခိုးသူကခြင့္ျပဳလိုက္ေတာ႕ေကသီဆိုတဲ႔သေ႒းသမီးကေပြ႕ဖက္

သလိုနဲ႔ဟန္ေေဆာင္ျပီးေတာင္ေပၚမွ တြန္းခ်လိုက္ေတာ့တာပဲေလ။

ထိုအရာကိုျမင္ရေသာေတာင္ေစာင့္နတ္ကအရာဌာနတို႔၌ ေယာက္်ားတို႔သည္သာပညာရွိသည္မဟုတ္၊

 ေၾကာင္းက်ဳိးဆင္ျခင္ႏိုင္ပါမူကားမိန္မသည္လည္းပညာရွိျဖစ္ႏိုင္သည္ဟုေကာင္းခ်ီးၾသဘာေပးလုိက္သည္။

ေကသီဆိုတဲ႔သူေဌးသမီးသည္သူရဲ႔မိုက္မဲမွဳကိုသခၤန္းစာယူကာမိဘတို႔အထံသို႔မျပန္ေတာ့ဘဲ ေက်ာင္း

အရာမ္တစ္ခုခုေတြ႔လွ်င္ရဟန္းမျပဳေတာ့အံ့ဆိုၿပီးေျခဦးတည့္ရာထြက္ခဲ့ေတာ့သည္။ပရဗိုဇ္ေက်ာင္း

တစ္ေက်ာင္းသို႔ေရာက္ၿပီး ပရဗိုဇ္မအျဖစ္ကိုစတင္ရရွိခဲ႔တယ္ေလ။

သူေဌးသမီးေကသီေလးဟာပရဗိုဇ္တို႔ဝါဒတစ္ေထာင္ကိုခဏတြင္းမွာပင္တတ္ေျမာက္ၿပီးဆရာတို႔ခြင့္ျပဳ

ခ်က္ျဖင့္ဇမၺဴတစ္ခြင္ဝါဒလွည့္လည္ယွဥ္ၿပိဳင္ေတာ့သည္။ေအာင္ပြဲအလီလီလည္းရရွိခဲ့သည္။

ေနာက္ဆံုးတရားစစ္သူႀကီးႏွင့္ေတြ႔ဆံုးၿပီးေနာက္သူရွဳံးမွျမတ္ဗုဒၶရဲ႔စစ္မွန္ေသာတရားဓမၼကိုသိရွိသြားၿပီး

ရဟန္းမျပဳရန္ေတာင္းပန္လိုက္တာေပါ႕အမွားကိုအမွားမွန္းသိသူဟာပညာရွိဆိုတာဒီသာဓကေလးက

သက္ေသ၇ွိတယ္ေနာ္။

တရားစစ္သူၾကီးျဖစ္တဲ႔အရွင္သာရိပုတၱရာမေထရ္ျမတ္ကဘုရားရွင္ထံေစလြတ္ေတာ္မူလိုက္သည္။

ထို႔ေၾကာင့္ကု႑လေကသီသည္ျမတ္စြာဘုရားရွိေတာ္မူရာအရပ္သို႔သြားေရာက္ၿပီးထိျခင္းငါးပါးျဖင့္ရွိးခိုးၿပီး

အျပစ္ေျခာက္ပါးမွလြတ္ရာသင့္တင့္ရာအရပ္မွာေနထိုင္လိုက္တယ္။

ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးသည္ကု႑လေကသီ၏ဥာဏ္ရင့္က်က္ခ်ိန္ကိုသိေတာ့မူ၍ “ အက်ိဳးမၿပီးအခ်ည္းႏွီးေသာစကားဂါထာတို႔ႏွင့္ယွဥ္စပ္ပါကအေထာင္ေလာက္ေသာဂါထာတို႔ပင္ျဖစ္ေစမျမတ္၊

မခ်ီးမြမ္းထိုက္၊တစ္ဂါထားထဲပင္ျဖစ္ေစကာမူကိေလသာၿငိမ္းေၾကာင္းတရားျဖစ္ပါကခ်ီးမြမ္းအပ္၊ျမတ္လွေပ၏”

ဟူေသာ ဂါထာေတာ္ကိုေဟာၾကားေတာ္မူသည္။

တရားေတာ္ဆံုးေသာအခါကု႑လေကသီသည္ရပ္တည္ေနရင္းပင္ပဋိသမၻိဒါေလးပါးႏွင့္တကြရဟႏၱာျဖစ္

သြားေတာ့သည္။ထို႔ေနာက္ျမတ္စြာဘုရားရွင္ထံရဟန္းမဝတ္ခြင့္ေတာင္းၿပီးရဟႏၱာေထရီမျဖစ္သြားေတာ့သည္။

ကု႑လေကသီေထရီမသည္တစ္ဂါထာတည္းျဖင့္ေလးမဂ္ေလးဖိုလ္ရသြားေသာေၾကာင့္ျမတ္စြာဘုရားရွင္က

ခိပၸာဘိညာဧတဒဂ္ ဟူေသာဧတဒဂ္ကိုခ်ီးျမွင့္ ေတာ္မူခဲ့သည္။

သူေတာ္ႏွလံုးကိုပိုင္ဆိုင္ထားတဲ႔သူဟာဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္ဘယ္ေနရာေနေနသူ႔ရဲ႔ကိုယ္က်င္႔သီလ

ဓာတ္ခံအားေကာင္းေတာ႔အျမတ္ဆံုးခ်မ္းသာကိုရၾကစျမဲျဖစ္တယ္တရားဓမၼအစစ္အမွန္ကိုမသိေသးတဲ႔

အခ်ိန္မွာလည္းတပါးသူကိုသနားတဲ႔စိတ္ၾကင္နာတဲ႔စိတ္ျဖစ္ေနတတ္ၾကတာပါပဲ။

ေလာကကိုမိမိကို္ယ္က်င္႔သီလျဖင္႔အလွဆင္ကာမိမိဘဝကိုမိမိကိုယ္တိုင္ေအးခ်မ္းမွဳကိုရေအာင္ယူ

တတ္ၾကတယ္သူယုတ္မာတို႕ကေတာ႕ေလာကခ်မ္းသာကိုရလင႔္ကစားယုတ္မာတဲ႔စိတ္ဓာတ္ေၾကာင္႔

မိမိဘဝမိမိကိုယ္တိုင္စီမံထားတဲ႔အၾကံနဲ႔ပဲဘဝကိုအဆံုးသတ္သြားၾကရတယ္။

ထို႔ေၾကာင့္မဃေဒဝ၌“သဒၶါပညာ၊သမၻာမမွ်၊ဤေလာက၌၊မိန္းမရတနာ၊ယုတ္မာေယာက်္ား၊

အတူထားလည္း၊နီးပါးမသီ၊ေရႏွင့္ဆီသို႔၊မညီစိတ္မွာ၊ေဝးၾကစြာ၏”ဟုစပ္ဆိုခဲ့ျခင္းျဖစ္ေပလိမ့္မည္။

ကု႑လေကသီသေ႒းသမီးဟာခိုးသားကိုခ်စ္ျမတ္ႏိုးေသာစိတ္ေၾကာင့္ခ်စ္ခင္ျခင္းျဖစ္ခဲ့သည္။

သူ႔ကိုသတ္္မည္ျပဳေသာအခါခ်စ္ျခင္းမွမုန္းျခင္းသို႔ေျပာင္းလဲသြားရတယ္္။

တရားစစ္သူၾကီးအရွင္သာရိပုတၱရာမေထရ္ႏွင့္ေတြ႔ဆံုရေသာအခါစစ္မွန္ေသာတရားဓမၼကို

သိရွိသြားၿပီးမိမိခႏၶာငါးပါးအေပၚမုန္းစိတ္ေပၚၿပီးစစ္မွန္ေသာပရမတၳတရားဓမၼကိုခ်စ္စိေပါက္သြားရေတာ့သည္။

ဒါေၾကာင္႕ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္ခ်စ္ျခင္းျဖစ္၏။ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္မုန္းျခင္းျဖစ္၏မုန္းျခင္းေၾကာင့္ခ်စ္ျခင္းျဖစ္၏

မုန္းျခင္းေၾကာင့္မုန္းျခင္းျဖစ္၏ဟု ျမတ္ဘုရားေဟာာကားခဲ႔တာလို႕သေဘာေပါက္မိတယ္။

အခ်စ္ေၾကာင္႕ရလာတဲ႔ဒုကၡကိုအရင္းျပဳျပီးသစၥာတရားကိုရေအာင္ရွာဘဝကိုတိုးတက္ေအာင္

ျငိမ္းခ်မ္းေအာင္လုပ္ျပသြားတဲ႔ကု႑လေကသီကိုလည္းေလးစားမိတယ္။
ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားကေကာဘယ္လိုလဲ?

                                                                               (ဓမၼစမ္းေရ)