အေဝးေရာက္ခ်စ္သူ

  တခ်ိဳ႕ကလူခ်င္းအေနေ၀းၾကတယ္၊ဒါေပမဲ႕စိတ္ကအျမဲသတိတယရွိေနၾကေတာ႕အေနေ၀းရာမေရာက္ပါဘူး။

အေ၀းမွာေနေနေပမဲ႕လည္း စိတ္ထဲမွန္းဆတမ္းတကာသတိတယရွိေနရင္ အေ၀းမွာေနရာမေရာက္ပါဘူး။

တခ်ိဳ႕ဆိုရင္…..မိဘနဲ႕အေနေ၀းၾကတယ္၊ပညာေရးေၾကာင္႕ေသာ္လည္းေကာင္း၊စီးပြားေရးေၾကာင္႕ေသာ္

လည္းေကာင္းလူမွဴးေရးေၾကာင္႔ေသာ္လည္းေကာင္းတျခားကိစၥတခုခုေၾကာင္႔ေသာ္လည္းေကာင္း
နိဳင္ငံရပ္ျခားေနေနၾကရတယ္၊သို႕ေသာ္စိတ္ထဲမွာမိဘဆိုတာရင္ထဲမွာရွိေနေတာ႕အေ၀းေနရာမေရာက္ပါဘူး။

ငယ္ငယ္က စာေရးသူဆရာကအျမဲၾသ၀ါဒေပးတယ္ မင္းတို႕တေတြ ေႏြရာသီေရာက္လို႕ ကိုယ္႕ရပ္ ကိုယ္႕ေဒသကိုျပန္ၾကတယ္ဆိုရင္” ငါနဲ႕အေ၀းမွာေနရတယ္ဆိုျပီး အေနေ၀းတယ္လို႕ေတာ႕ မေအာက္ေမ႕လိုက္ၾကနဲ႔ မင္းတို႕တေတြကို ငါ႕စိတ္ထဲမွာ အျမဲရွိေနရင္ မင္းတို႕တေတြရဲ႕စိတ္ထဲမွာလည္း ဆရာဆိုတာရွိေနရင္ အေ၀းမွာေနရေပမဲ႕ အေနေ၀းရာမေရာက္ဘူး”။

ေနာက္ျပီး…တခ်ိဳ႕ကဆရာသမားနဲ႔အနီးနားမွာေနရတယ္ဆိုျပီးဆရာသမားနဲ႕အေနနီးတယ္လို႕ေတာ႕
မေအာက္ေမ႔မိၾကေလနဲ႔ အနီးေနၾကေပမဲ႔ မရိုမေသ မေလးမစား လုပ္ေနမယ္ဆိုရင္ ဆရာသမားကိုဆရာသမားမွန္းမသိ ဆရာသမားေရွ႕မွာလဲ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ေနမယ္ဆိုရင္ တန္ဖိုးထားရမွန္းမသိဘူးဆိုရင္ အနီးနားမွာေနေပမဲ႔လဲ အေနနီးရာမေရာက္ဘူး။

အဓိကကေတာ႕ အေ၀းမွာေနေန အနီးမွာေနေန မိဘနဲ႕ပဲျဖစ္ျဖစ္ ဆရာသမားနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ အျမဲသတိတယရွိေနဖို႕ပါပဲ။

ခုဆိုရင္ျမတ္ဘုရားပရိနိဗၺာန္စံတာႏွစ္ပရိေစၦဒအားျဖင္႕အလြန္ပင္ၾကာေညာင္းခဲ႕ေလျပီတကယ္

တမ္းေတြးၾကည္႕ရင္ သာသနာမွာ ျမတ္ဘုရားနဲ႕ေ၀းတာၾကာျပီေပါ႔ ဒါေ၀းတာ မဟုတ္ဘူးလား ဟုတ္ပါတယ္ ဒီလိုေ၀းတာဟာ ခႏၶာနဲ႔ေ၀းတာ ခႏၶာနဲ႔ေ၀းတာဟာ ကိစၥမရွိပါဘူး။

အဓိကက..စိတ္ထဲမွာျမတ္ဘုရားကိုအျမဲေအာက္ေမ႔ျပီး ေဟာၾကားထားတရားျမတ္ေတြကိုအစဥ္အျမဲ

သတိတယရွိေနၾကဖို႕ပါပဲ၊အျမဲေအာက္ေမ႕ေနရင္ျမတ္ဘုရားနဲ႔မေ၀းပါဘူး အတူေနရာေရာက္ပါတယ္။

သာဓကတခုအေနနဲ႔ေျပာျပရလ်ွင္ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္၌ဘုရားရွင္ သီတင္းသံုးေတာ္မူစဥ္ ဘုရားရွင္၏အပါးမွာ မေနေသာ အရွင္အတၱဒတၱကို အေၾကာင္းျပဳျပီးဘုရားရွင္က "ရဟန္းတို႔ -ငါဘုရားသည္ ဤေန႔မွ ေနာက္ေလးလလြန္လွ်င္ ပရိနိဗၺာန္ျပဳေတာ့အံ့"ဟု မိန္႔ၾကားေတာ္မူေလရာ ပုထုဇဥ္ရဟန္းတို႔သည္ ထိပ္လန္႔တၾကားျဖစ္ကာ ဘုရားရွင္၏ထံေတာ္ပါးမွာသာ ေနၾက၏။

အရွင္အတၱဒတၱသည္ကားဘုရားရွင္၏ထံေတာ္ပါးမွာ မေနဘဲ လြတ္ရာ ကြ်တ္ရာမွာသာ သြားေန၏။ဤအေၾကာင္းကို ရဟန္းမ်ားက ဘုရားရွင္ထံ ေလွ်ာက္ထားၾကေလရာ ဘုရားရွင္က အရွင္အတၱဒတၱကို ေရွ႕ေတာ္သို႔ေခၚ၍ ေမးျမန္းေတာ္မူ၏။

အရွင္အတၱဒတၱက "အရွင္ဘုရား -အရွင္ဘုရားသည္ ေလးလေက်ာ္လွ်င္ ပရိနိဗၺာန္ျပဳလတၱံ႔။တပည့္ေတာ္သည္ အရွင္ဘုရား ရွိစဥ္မွာပင္ ရဟႏၲာျဖစ္ရန္ အားထုတ္ေနပါသည္ ဘုရား" ဟု ေလွ်ာက္ထား၏။

ဘုရားရွင္သည္ အရွင္အတၱဒတၱ၏ေလွ်ာက္ထားခ်က္ကို ေထာက္ခံေတာ္ မူၿပီးလွ်င္ ထိုစကားႏွင့္ဆက္စပ္၍တရားစကား ေဟာၾကားေတာ္မူလိုသျဖင့္ ေအာက္ပါေဒသနာေတာ္ကို ေဟာၾကားေတာ္မူေလ သတည္း။

သူတစ္ပါး၏ မ်ားစြာေသာ အက်ိဳးစီးပြားေၾကာင့္

မိမိ၏အက်ိဳးစီးပြားကိုမဆုတ္ယုတ္ေစရာ။

မိမိအက်ိဳးစီးပြားကို သိ၍ မိမိအက်ိဳးစီးပြားကို တိုးပြားေအာင္ အားထုတ္ရာ၏။

ေဒသနာေတာ္အဆံုး၌အရွင္အတၱဒတၱသည္ ရဟႏၲာျဖစ္ေလ၏။

ေနာက္ျပီး ျမတ္ဘုရားပရိနိဗၺာန္စံခါနီးမွာ အာနႏၵာကေလ်ွာက္တယ္ အရွင္ဘုရားမရွိေတာ႕ရင္ တပည္႕ေတာ္တို႕မွာ ေခါင္းေဆာင္မဲ႔သူမရွိေတာ႕ဘူး ကိုးကြယ္ရာမဲ႕သြားျပီ လို႕ေလ်ွာက္တယ္ ျမတ္ဘုရားက အာနႏၵာ ငါဘုရားေဟာၾကားထားတဲ႔ တရာေဒသနာေတာ္ေတြရွိေနတာပဲ။

ဒီတရားေဒသနာေတာ္ေတြစိတ္ႏွလံုးသားထဲမွာရွိေနသမွ်ကာလပါတ္လံုးငါဘုရားနဲ႔အတူတူေနေနတာပဲ

ကြယ္႕ငါဘုရားရွိေနေပမဲ႔လည္းေဟာၾကားထားေသာတရားေဒသနာေတြကိုမလိုက္နာဘူးဆိုရင္

ငါဘုရားနဲ႔နီးနားေနေနေပမဲ႔ အနီးေနရာမေရာက္ဘူးဟု မိန္႔ၾကားေတာ္မူခဲ႔တယ္။

ခုလဲ ဓမၼမိတ္ေဆြတို႕ျမတ္ဘုရားနဲ႔ေ၀းသည္ျဖစ္ေစ မေ၀းသည္ျဖစ္ေစ မိဘနဲ႔ေ၀းသည္ျဖစ္ေစ မေ၀းသည္ျဖစ္ေစ ဆရာသမာနဲ႔ေ၀းသည္ျဖစ္ေစ မေ၀းသည္ျဖစ္ေစ ခ်စ္ခင္မည္႕သူနဲ႔ေ၀းသည္ျဖစ္ေစ မေ၀းသည္ျဖစ္ေစ စိတ္ထဲမွာတမ္းတာကာသတိတယရွိေနရင္ အေ၀းေနရေပမဲ႔ အေနေ၀းရာမေရာက္ပါဘူး။ဓမၼစမ္းေရကေတာ႕အေဝးေရာက္ခ်စ္သူလို႕တင္စားကာေျပာလိုက္ခ်င္ပါတယ္။

(ဓမၼပဒ၊အတၱ၀ဂ္ ကိုမွီျငမ္းေရးသားသည္)

(ဓမၼစမ္းေရ)